Ojczyzna - analiza i interpretacja

W kolejnych strofach podmiot liryczny wylicza zalety kobiety-matki. Epitety, jakich używa: mądra, pobożna, piękna, bolesna, odwołują się do funkcjonującego w kulturze archetypu Matki Boskiej. Równocześnie podmiot liryczny sprowadza to wszystko do wymiaru profanum poprzez zestawienie z rzeczywistością PRL-u: partyjny dziennik, oficer śledczy, gumowa pałka, piwo żywieckie. Ten wewnętrzny paradoks bardzo celnie komentuje Karpowicz, pisząc, że jest tu zawarte wywyższenie i jednocześnie upodlenie symboli i mitów (nawiązania do romantyzmu?) narodowej sprawy:

„Ziemia, gdzie alkohol miesza się z wodą świętą, a źródła z pomyjami, gdzie wciąż znajduje się miejsce na godzinę trzeźwości narodowej, gdzie bufetowe okradają Kościół z prawa do świętej spowiedzi i gdzie spowiedź często przypomina bufet, gdzie panoszy się uczucie obcości i wspólnoty zarazem.”

W wierszu tym słowo „głód” nie pada ani razu, jednak można chyba pokusić się o stwierdzenie, że takie właśnie ujęcie matki-Ojczyzny oraz kobiety-matki jest obiektem nie zaspokojonych pragnień podmiotu lirycznego, poszukiwania przez niego wartości, które mogłyby stać się dlań punktem odniesienia.

strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej