Stanisław Wokulski - charakterystyka, dzieje

Stanisław Wokulski jest głównym bohaterem Lalki. Bolesław Prus stworzył jedną z najciekawszych postaci polskiej literatury. Pełen sprzeczności, dynamiczny, nieobliczalny – budzi zainteresowanie i intryguje. Bohater licznych memów, stał się po latach idolem szkolnej pop-kultury. Kim jest?

---

Spis treści

1. Życiorys Wokulskiego
2. Charakterystyka Stanisława Wokulskiego
3. Dzieje Wokulskiego w ujęciu chronologicznym
4. Stanisław Wokulski romantyk, czy pozytywista?
5. Stanisław Wokulski pytania i odpowiedzi
 5.1. Dlaczego Wokulski wyjechał do Paryża?
 5.2. Dlaczego Stanisław Wokulski miał czerwone ręce?
 5.3. Co Wokulski robił w Bułgarii?
 5.4. W jaki sposób Wokulski uratował Łęckich od bankructwa?
 5.5 W jaki sposób Wokulski pomaga Wysockiemu?
 5.6 Co zawierał testament Wokulskiego?

---

Życiorys (CV) Stanisława Wokulskiego

imie: Stanisław
nazwisko: Wokulski
wiek: 46
data urodzenia: 1832
adres zamieszkania: Krakowskie Przedmieście/ Warszawa
stan cywilny: wdowiec
obywatelstwo: polskie

Ukończone szkoły1860-1861 - Szkoła Przygotowawcza,
1862 - rok Szkoły Głównej na kierunku matematyczno-fizycznym, nauka przerwana z powodu udziału w powstaniu styczniowym.

Przebieg pracy zawodowej:


- 1854-1862 subiekt w winiarni u Hopfera;
- 1870-1876 subiekt w sklepie galanteryjnym,
- 1876-1879 prowadzenie sklepu galanteryjnego na Krakowskim Przedmieściu
- 1876 - dostawca żywności dla wojsk rosyjskich (wyjechał na wojnę rosyjsko-turecką)
- 1878-1879 prezes spółki do handlu ze Wschodem (po powrocie do kraju)

Praktyczne umiejętności:

• duże doświadczenie w prowadzeniu firm handlowych
• umiejętność szybkiego uczenia się
• j.angielski (biegle),
• j.francuski (biegle).

Predyspozycje zawodowe: zarządzanie firmami handlowymi, dobry kontakt z ludźmi, umiejętność organizacji zespołów pracowników, pomysłowy, zdolny, pracowity, ambitny.
Zainteresowania: nauki ścisłe, nauki przyrodnicze, handel.

---

Charakterystyka Stanisława Wokulskiego - głównego bohatera Lalki Bolesława Prusa

Jest to czterdziestopięcioletni mężczyzna, którego biografia składa się niemal z samych niezwykłych dokonań. Jako młody subiekt zamarzył o zdobyciu wykształcenia, co było niemal nieosiągalne dla ludzi w jego położeniu. Później bohatersko zdecydował wziąć udział w powstaniu, za co został skazany na wygnanie. Tam poznawszy wielkich naukowców zapragnął poświęcić się nauce.

Sytuacja zmusiła go do typowego małżeństwa z rozsądku, co jednak ostatecznie pozwoliło mu uzyskać niezależność finansową. Prowadził sklep galanteryjny na Krakowskim Przedmieściu. Dobre kontakty, a także przedsiębiorczość i zaradność w krótkim czasie pozwoliły mu potroić majątek. Gdy zaspokoił swe dążenia, życiem jego zawładnęło obsesyjne uczucie do Izabeli Łęckiej. Temu uczuciu poświęcił całą energię.

Postać Wokulskiego prezentowana jest wielowymiarowo w miarę rozwijania się powieści. Bolesław Prus wyczerpał chyba wszystkie możliwe typy przedstawień: dostajemy zarówno obiektywny narratorski opis, jak i subiektywne relacje innych bohaterów. Na przykład doktor Szuman, jest błyskotliwym, często złośliwym komentatorem perypetii miłosnych Stanisława i Izabeli.

Wiele dowiadujemy się także w formie plotki, którą później weryfikuje sam opis zdarzenia, oraz z refleksji Wokulskiego o sobie samym. We wnętrzu bohatera toczy się bowiem walka, o to, czy jest bardziej romantykiem, czy pozytywistą. Wokulski jest świadom tej walki, stąd częste są autorefleksje. Istotnym elementem charakterystyki Wokulskiego jest niejednoznaczne zakończenie powieści, nie pozwalające na rozstrzygnięcie kwestii, który pierwiastek (romantyczny czy pozytywistyczny) zwyciężył w duszy bohatera.