Człowiek – igrzysko Boże - analiza i interpretacja

Własne sumnienie świadkiem; kto upadnie piędzią
Z niechcenia, ratować go święty anioł zdole,
Ale kto na czarne gwałtem ciągnie pole,
Kto śmierci w gardło lezie, nie chce powstać z grzechu,
Wiecznie ginie [...]Jak wynika z powyższego cytatu zgodnie z nauką „Pisma Świętego” w walce o życie wieczne, liczy się również ludzka wola. Przywoływany jest znany motyw życia jako bojowania, a człowieka jako żołnierza. Człowiek musi być bojownikiem, by walczyć o swój przyszły los, by nie sprowadzić na siebie wiecznego potępienia.



Zwróćmy uwagę, że wartość tego utworu nie zamyka się w dość oczywistej wymowie, ale właśnie w ciekawym wykorzystaniu obiegowego motywu: świata-szachownicy oraz człowieka-żołnierza, oraz interesujących zestawieniach słownych, takich jak: „Prosto idą prostacy”, „czarny czart”, itp.



strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej