Twórczość Słonimskiego

Wczesne wiersze Słonimskiego były zdominowane przez sprawy artystyczne, a także elementy biograficzne poety. Tomy Droga na Wschód, Z dalekiej podróży, Oko w oko powstały jako efekt przemyśleń i podróży artysty do państw basenu Morza Śródziemnego i Brazylii. W tych trzech ostatnich widać, że Słonimski, zupełnie jak wielu innych polskich poetów, pozostawał pod wpływem twórców romantycznych. Łatwo dopatrzyć się w nich fascynacji Sonetami krymskimi Mickiewicza, która wyraża się głównie w stylizacji opisów natury.

Dzięki podróżom Słonimski wprowadził do swojej twórczości nowe doświadczenia intelektualne. Zetknąwszy się z inną kulturą, architekturą, egzotyką opisywał je w wierszach. Możliwość porównania Polski z innymi państwami wzmogła w nim jeszcze bardziej uczucia patriotyczne.

Poeta zdawał sobie sprawę, że przez swoje żydowskie pochodzenie różni się od większości polskiego społeczeństwa. Jednak wyznawane przez niego wartości pacyfistyczne pozwoliły mu na roztaczanie utopijnych wizji ponadnarodowego społeczeństwa, bez podziałów. Bohaterowie wielu jego wierszy uważali siebie samych za obywateli świata, a nie tylko Polski. Jednak często spotykał się z atakami ze strony polskiego społeczeństwa, które wytykało mu żydowskie pochodzenie. Jednym z efektów takiej sytuacji był wiersz Smutno mi Boże, opowiadający o smutku poety, spowodowanym odrzuceniem i alienacją. Właśnie taka bierna postawa jest jedną z cech Słonimskiego-poety, czymś nie do pomyślenia dla Słonimskiego-publicysty.

Swoje pacyfistyczne poglądy najlepiej przedstawił w poemacie Wieża Babel, w którym bezpardonowo wytknął fałsz militarystycznej propagandy. Poruszył również temat bezsensownej śmierci żołnierzy. Tekst utworu został znacznie okrojony przez ówczesną cenzurę i dopiero po latach czytelnicy mogli przekonać się o kunszcie całego poematu. Inną jego cechą była iście ekspresjonistyczna „gorączkowość”. Słonimskiemu zdarzało się pisać wiersze właśnie w takiej stylistyce. Czytając je odbiorca miał wrażenie, że widzi senny koszmar poety.
Słonimski miał ściśle określone przekonania polityczne i nie miał zamiaru nigdy ich ukrywać, także w swej twórczości. Sam siebie określał jako liberała. Czuł zagrożenie wybuchu kolejnej wojny światowej i podejrzewał, że wywołają ją Niemcy. Postulował do polskich polityków, by ci nie dali się zmanipulować zachodnim sąsiadom i nie szli z nimi na żadne ugody. Był jawnym wrogiem faszyzmu, czego dawał często dowodu, zwłaszcza w publicystyce.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 - 

  Dowiedz się więcej