„Awantura o Basię” - streszczenie szczegółowe

Po powrocie do domu bohaterka opowiedziała o wszystkim Olszowskim. Co wieczór modliła się, aby uwięzionemu w skalnej zapadlinie ojcu nie było zimno, aby nie budziły go spadające kamienie.
Pewnego dnia dziewczyna pojechała z wizytą do swojej pierwszej opiekunki, doktorowej Budziszowej. Razem poszły na grób matki Basi, którym opiekowała się kobieta.

Gdy po trzech dniach bohaterka wróciła do Warszawy, czekała na nią smutna wiadomość – Walicki przebywał w szpitalu w wyniku ciężkiego zapalenia płuc. Przeziębił się podczas wędrownych występów swego teatru.

Zmartwiona dziewczyna pobiegła do babci Tańskiej, także zasmuconej losem przyjaciela, noszącego w zimie cienki płaszczyk i dziurawe buty. Opowiedziała, jak to dumny odmówił, gdy chciała sprezentować mu nową odzież.

Nazajutrz dziewczyna odwiedziła chorego przyjaciela. Przed wejściem na salę spotkała czuwającego Szota, który przekazał jej wszystkie fotografie Walickiego (na jego prośbę) i opowiedział, jak to musiał ogolić i przebrać współlokatora, gdy ten dowiedział się o odwiedzinach.

Walicki był bardzo wychudzony i zmęczony, gdy został z Basią sam wyznał, że pokochał ją od momentu, gdy przed laty w pociągu przytuliła swoją twarz do jego. Tylko ona nie bała się jego odstraszającego wyglądu, odpowiedzialnego za jego samotność. Na koniec mężczyzna poprosił, aby Basia nigdy go nie zapomniała. Odszedł, trzymając jej dłonie. Poorana zmarszczkami twarz wygładziła się, pojawił się na niej błogi uśmiech.
10

Na pogrzebie Walickiego przemawiał Olszowski, a babcia Tańska włożyła do trumny kupione w prezencie buty, których nie chciał przyjąć. Wokół trumny zgromadzili się sami najbliżsi.

Basia bardzo schudła. Stanisław widział, jak wysyłała wiele listów, w odpowiedzi na które przychodziła korespondencja z Francji.
Dziewczyna była obiektem rywalizacji dwóch szkolnych kolegów, brali udział w wymyślanych na poczekaniu przez innych zawodach o serce Basi, na przykład włożenie rąk do pudełka z jaszczurką lub trzymanie głowy pod wodą czy prowadzenie głodówki. Cała szkoła żyła tymi zmaganiami, wszystkie koleżanki zazdrościły Basi (zwłaszcza Wanda), ale ona nie przywiązywała uwagi do takich spraw.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -  - 9 -  - 10 -  - 11 -  - 12 - 

  Dowiedz się więcej