Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl Lektury Analizy i interpretacje Motywy literackie Epoki
W »Cesarzu« ten cesarz właściwie się nie pojawia, pisał Kapuściński. Faktycznie, osobiście Hajle Sellasje nie w książce nie zabiera głosu, lecz robią to ludzie, którzy przez całe swoje życie mu służyli. Z ich relacji zbudowany został portret władcy Etiopii i jej ostatniego cesarza.

Świadomość, że mamy do czynienia z reportażem mówi nam, że cesarz był postacią prawdziwą. Hajle Sallasje I urodził się 23 lipca 1892 roku jako Tafari Makonnen, a zmarł 27 sierpnia 1975 roku. W 1916 roku został namaszczony przyszłym cesarzem, jako kuzyn córki Menelika II, Zauditu, która przejęła tron po Ijascu V. Wówczas młody książę otrzymał tytuł Ras Tafari (Straszliwy Książę). Już w 1916 roku objął władzę w państwie w imieniu swojej kuzynki, lecz dopiero po jej śmierci, w 1930 roku ogłosił się Cesarzem Haile Selassie I, Zwycięskim Lwem Plemienia Judy, Wybrańcem Boży, Królem Królów Etiopii. Na mocy jego reform Etiopia przekształciła się monarchii absolutnej w monarchię konstytucyjną. Jego rządy zostały przerwane w 1935 roku na prawie sześć lat, ponieważ w tym okresie czasu afrykańskie państwo zostało najechane przez faszystowskie Włochy.

Hajle Sellasje ewakuował się wówczas do Wielkiej Brytanii, gdzie uformował rząd na uchodźstwie. W 1941 roku dzięki pomocy Brytyjczyków cesarz Etiopia odzyskała niepodległość, a Hajle Sellasje powrócił na tron. W latach pięćdziesiątych cesarz wprowadził w życie kolejne reformy, które wciąż odnosiły się do wszystkiego, tylko nie zakresu jego władzy, ta pozostawała absolutna. Lata sześćdziesiąte to czas regresu i powrotu do dawnych, dyktatorskich, metod sprawowania władzy. Wówczas to narastające w niezadowolenie społeczne zaowocowało nieudanym puczem.

W 1963 roku Hajle Sellasje był gospodarzem konferencji założycielskiej Organizacji Jedności Afrykańskiej, która odbyła się w Addis Abebie. Jednym z postanowień szczytu było wybranie cesarza Etiopii na pierwszego przewodniczącego organizacji. Do upadku doprowadziła go zbytnia rozrzutność i absolutystyczna polityka. W wyniku drugiego puczu, przeprowadzonego w 1974 roku przy wsparciu ZSRR, Hajle Sellasje został zdetronizowany i uwięziony. Zmarł osadzony w pałacu cesarza Menelika. Do dziś nie wiadomo, czy nie został zamordowany. Ruch rastafarian, który rozwinął się na Jamajce w latach trzydziestych ubiegłego wieku, uważał cesarza Etiopii za inkarnację Boga.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 - 


Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij




  Dowiedz się więcej
1  Cesarz - streszczenie
2  Cesarz - opracowanie
3  Pozostali bohaterowie „Cesarza”