na wiatry rozrzućcie kościzaprowadzę
was do Francji innej,
do ojczyzny zwycięskiej miłości!
Uwagę zwraca zabieg personifikacji Francji. Zostaje przedstawiona jako ciężar, który trzeba zdjąć z piersi żołnierza. Choć z jednej strony została pokazana jako żądna krwi, ofiar i poświęceń (ona krwi, ona męki pragnie), to z drugiej jest ukochaną ojczyzną podmiotu lirycznego, w której – jeśli spełnią się jego marzenia – będzie królowała zwycięska miłość.
Innymi środkami poetyckiego obrazowania są między innymi:
zwyczajny żołnierz; ulica paryska; trup wydarty; twardy kamień; serce zimne; zwycięska miłość.
Trup, ziemi wydarty, leżę
przygnieciony ulicą paryską;
Nakryli pierś trotuarem,
twardym kamieniem ulic;
Batalionami ciężko
maszerowali przez piersi;
Zdejmijcie mi z piersi ciężar:
Łuk Triumfalny i Francję!
Ja nie jestem więcej jej Francji) synem -
ona krwi, ona męki pragnie.
Przeciw niej stanę z karabinem,
w serce jej wepchnę bagnet!
strona: - 1 - - 2 - - 3 -