Wiersz Władysława Broniewskiego Bagnet na broń ukazał się na kilka miesięcy przed największym konfliktem zbrojnym w historii świata – wybuchem II wojny światowej. Został opublikowany 9 kwietnia 1939 roku w tygodniku „Czarno na białem”, a w kilka dni później rozpoczął się proces przedrukowywania go w niemal całej polskiej prasie. W formie książkowej ukazał się w tomie Bagnet na broń w 1943 roku.
Wzbudził ogromne zainteresowanie, ponieważ był apelem do ludzi, którzy wieczorem poszli spać w swoich łóżkach, a już nad ranem musieli uciekać do najciemniejszych i najniżej położonych zakamarków atakowanych miast. W kilka dni po wybuchu wojny zaczęto powielać tekst Broniewskiego. Był publikowany w konspiracyjnych tomach poezji przez cały okres walk.
Wiersz ma jednoznaczną wymowę i uniwersalny charakter. Traktuje o najważniejszych wartościach człowieka: wolności, autonomii, samodzielności, prawie do bezpiecznego życia oraz obowiązku walki o ojczyznę, podczas której jedynym celem będzie wyzwolenie Polski.
Jego aktualności dowodzi fakt, iż odnosi się do każdego niebezpieczeństwa zewnętrznego, zagrażającego suwerenności kraju oraz bezpieczeństwu jego obywateli.
Bagnet na broń - interpretacja
Wiersz Bagnet na broń należy do nurtu poezji patriotycznej, przypominając zarówno pieśń rewolucyjną, hymn narodowy jak i patriotyczną lirykę proletariacką.
Składa się z czterech nierównych części. Pierwsza liczy jedenaście linijek, druga – osiem, trzecia – pięć, a czwarta – cztery wersy.
Liryk należy do liryki apelu. Jest wezwaniem odznaczającym się prostym, lecz bardzo emocjonalnym, a zarazem „głębokim” i szczegółowo dobranym słownictwem.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -