Wprowadzenie
Doktor Burton jest gościem detektywa Herkulesa Poirota. Zastanawiają się nad powodem nadawania dzieciom imion niezwykłych (jak np. Herkules). Gość zarzuca gospodarzowi nieznajomość klasyki i porównuje jego zajęcie nie do prac Herkulesa, a do prac miłości. Fakt ten sprawia, że Poirot studiuje mit o Herkulesie, którego uważa za nieokrzesanego barbarzyńcę, z którym nie ma nic wspólnego. Postanawia jednak przed zarzuceniem zawodu rozwiązać dwanaście zagadek kryminalnych, niczym dwanaście prac Herkulesa.
Lew z Nemei
Poirot został poinformowany o zaginięciu pekińczyka. Początkowo uznał sprawę za błahą, jednak gdy zwrócił się do niego z problemem mężczyzna zajął się nią. Dowiedział się, że psa porwano podczas spaceru, a następnie po otrzymaniu okupu – zwrócono. Nie był to jedyny taki przypadek. Po zapoznaniu się ze szczegółami przestępstwa u pani Hoggin, rozmowie z jej służącą Emy Carnaby i parkowym dozorcą detektyw udał się w miejsce przekazania okupu – do pensjonatu „Balaclava”. Spotkał się też z panią Samuelson, której pekińczyk zginął w podobny sposób. Służący Poirota odszukał pewne mieszkanie, w którym śledczy zastał Amy Carnaby i jej chorą siostrę oraz psa – pekińczyka - „lwa z Nemei”. Odkrył intrygę służącej – dzięki tresowanemu psu wyłudzała okup od bogatych właścicielek pekińczyków, zaś pieniądze przeznaczała na fundusz dla starszych służących. Detektyw nie wydał jednak oszustki, panu Hogginsowi wyjawił zaś, że wie o otruciu przez niego żony. Mężczyzna nie przyjął zwrotu okupu, które Poirot przeznaczył na „fundusz” Amy Carnaby.
Hydra lernejska
Doktor Charles Oldfield opowiedział Poirotowi o prześladujących go plotkach w małej miejscowości, które rozprzestrzeniły się po śmierci schorowanej, starszej od niego i zamożnej żony. Przez pomówienia nie mógł ożenić się z panną Moncrieffe. Detektyw udał się na wieś Oldfielda. Spotkał się z Jean Moncrieffe, a następnie z największą plotkarą – panną Leatheran, której w tajemnicy wyznał, że przybył w sprawie ekshumacji zmarłej. Następnie porozmawiał z siostrą Harrison, która wspomniała o rozmowach o ślubie doktora i panny Moncrieffe przed śmiercią pani domu. Od służącej Beatrice dowiedział się, że pielęgniarka miała dostęp do leków chorej. Ekshumacja wykazała, że zmarła została otruta arszenikiem. Siostra Harrison wspomniała o napełnieniu puderniczki trucizną przez pannę Moncrieffe. Gdy sierżant przyniósł puzderko potwierdziła jego pochodzenie. Okazało się jednak, że to ona podrzuciła je podejrzanej i przyznała się do zbrodni, którą dokonała z niespełnionej miłości do doktora Oldfielda.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -