Dwanaście prac Herkulesa - geneza

Powieści i opowiadania detektywistyczne Agatha Christie wydawała przez całe życie. Nazywana jest Królową Kryminału. Postać belgijskiego detektywa Herkulesa Poirota powstała w debiutanckiej powieści autorki w 1920 roku („Tajemnicza historia w Styles”) i występowała w wielu jej utworach. Ostatni ukazał się w 1975 roku i miał tytuł „Kurtyna”. Z sympatii do bohatera „New York Times” opublikował wówczas jego nekrolog. W sumie Poirot był bohaterem trzydziestu trzech powieści, jednej sztuki i licznych opowiadań.

Zbiór opowiadań „Dwanaście prac Herkulesa” ukazała się w 1947 roku, choć pierwszych jedenaście ukazało się w magazynie „Strand” (od listopada 1939 do września 1940). Redakcja czasopisma odmówiła autorce wydrukowania ostatniego, „Pojmania Cerbera”, z powodu zawartych w nim aluzji do Hitlera. Opowiadania ze omawianego zbioru mają tytuły nawiązujące do kolejnych dwunastu praz mitologicznego Herkulesa. Są to:
• Lew z Nemei – sprawa porwania psa - pekińczyka,
• Hydra lernejska – sprawa plotek i ich rozprzestrzeniania,
• Łania ceryntyjska – sprawa odszukania ukochanej Teda Williansona,
• Dzik z Erymantu – sprawa złoczyńcy i mordercy pojmanego w szwajcarskim kurorcie - Marrascaauda,
• Stajnie Augiasza – sprawa afery politycznej związanej z angielskim rządem,
• Ptaki stymfalijskie – sprawa dwóch kobiet okradających nieznających obcych języków mężczyzn,
• Byk kreteński – sprawa sfingowanego szaleństwa,
• Klacze Diomedesa – sprawa rzekomych sióstr rozprowadzających narkotyki,
• Pas Hipolity – sprawa zaginionego obrazu Rubensa,
• Stado Gerionesa – sprawa sekty i morderczych zapędów jej przywódcy,
• Jabłka Hesperyd – sprawa zaginionego kielicha Borgiów,
• Pojmanie Cerbera – sprawa klubu nocnego hrabiny Rossakoff i jej psa Cerbera.
Pomysł na rozwiązywanie zagadek związanych z mitologicznymi pracami Herkulesa wyjaśniony zostaje w poprzedzającym opowiadania „Wprowadzeniu”. Gościem Herkulesa Poirot jest jego przyjaciel doktor Burton, który zwraca uwagę, że mityczne imię syna Zeusa i herosa nie pasuje do niskiego wzrostu detektywa. Detektyw nosi się z odejściem na emeryturę, jednak wcześniej planuje rozwiązać kilka spraw. Doktor twierdzi, że jego prace są „pracami miłości”.

strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej