Dziewczynka z Szóstego Księżyca - krótkie streszczenie, opracowanie

Streszczenie krótkie

Nina nie mogła spać. Rozmyślała o swym dziadku Miszy i znamieniu, jakie podobnie jak on miała na dłoni. Mieszkała z dwoma ciotkami – Andorą i Carmen w Madrycie. Tęskniła za rodzicami, którzy pracowali w Moskwie. Jej pupilami byli kot Platon i pies Adonis. Dziadek listownie wzywał ją do przyjazdu do Wenecji 3 czerwca. 2 czerwca w domu Niny działy się niezwykłe i straszne rzeczy – pokazała się jej upiorna twarz w lustrze. Okazało się, że dziadek zmarł na zawał. Carmen pomogła jej w pakowaniu na lot.

W Wenecji z lotniska odebrała ją niania Luba. W wilii „Espasia” w gabinecie dziadka znalazła jego notatnik i szklaną kulę. Sala Luster była zamknięta. Nazajutrz Ninę wciąż prześladowała para nieznośnych bliźniaków. Po pogrzebie zgodnie z testamentem Nina otrzymała willę i kilka magicznych przedmiotów, w tym złote berło i parę kluczy z główkami w kształcie gwiazdy i półksiężyca. W Sali Luster, którą otwierał jeden z nich ponownie ujrzała upiorną twarz.

Za pomocą szklanej kuli Nina dostała się do laboratorium alchemicznego dziadka. W księdze „System Magiczny Wszechświata” znalazła uspokajający list od niego. Alchemik przestrzegał małą przed Karkonem Ca’ d’Oro i jego sługami (z literą „K” na ubraniu). Za wszelką cenę nakazał bronić Xorax. Dziewczynka miała zdobyć Pierścień Dymu, by wejść do pomieszczenia pod laboratorium. Księga wyjaśniła, że Xorax to Szósty Księżyc trzeciego słońca systemu Archemidycznego.

Po południu Ninę odwiedziła czwórka dzieci w jej wieku, które uczył dziadek – byli to: Roxy, Flora, Cesco i Dodo. Poinformowali, że Karkon prowadzi fałszywy sierociniec, a jego wychowankowie zniszczyli książki Niny. Z listu od dziadka mała adeptka alchemii dowiedziała się, że jej ulubiony pisarz Birow zginął z rąk Karkona.

Dziewczynce udało się rozszyfrować alfabet Szóstego Księżyca. Z Hiszpanii dostała dokumenty, które pozwoliłyby jej zdać egzaminy do szkoły w Wenecji. Za sprawą odpowiedniej mikstury przypieczętowała przyjaźń z czwórką dzieci i opowiedziała im o misji powierzonej przez dziadka. Ci wspomnieli o domu Karkona i jego wiernych sługach. Po kolacji Nina weszła do Sali Luster i przy pomocy berła zdobyła Pierścień Dymu. Okazało się, że by zejść do podziemi laboratorium musi dotknąć miecza Karkona – Pandemona Mortalis. Poprosiła przyjaciół o pomoc.

Za sprawą magii Nina przemieniła się w małego potwora i pod tą postacią weszła do sierocińca hrabiego. Wpuścił ją sługa – Visciolo. Znalazła komnatę Karkona i ujrzała w niej tajemne księgi, martwe koty, zdjęcie dziadka i głowy z Wyspy Wielkanocnej. Udało jej się uchwycić Pandemon Mortalis. Okazało się, że dzieci służące Karkonowi to androidy.

Udało jej się uciec. By otworzyć przejście musiała jeszcze rozszyfrować notatnik dziadka zawierający wyniki jego badań, wzory magicznych mikstur, opis Xorax oraz właściwości berła Taldom Lux. Udało się jej dotrzeć do podwodnego laboratorium dziadka w kształcie sześcianu - Acqueo Profundis. Oprócz rekwizytów alchemicznych znajdował się tam wyłączony android Max-10-p1 i księga „Strade Mundi” opisująca starożytne cywilizacje.

Nazajutrz Nina zdradziła przyjaciołom tajemnice Xorax i Acqueo Profundis. Okazało się, że jej psa Adonisa porwały androidy Karkona. W laboratorium przyrządziła miksturę obezwładniającą roboty. W tym czasie Karkon przygotowywał się do torturowania psa. Ninie i przyjaciołom udało się go pokonać i uwolnić zwierzę. Zły hrabia poprzysiągł jej zemstę i wezwał najlepszego androida. Cesco udało się uruchomić Maxa.

Okazało się, że android ma ludzkie uczucia i wielką wiedzą. Gdy reszta dzieci szukała planów willi Karkona, Nina dzięki pomocy robota przeniosła się na Szósty Księżyc. Widziała specyficzne rośliny i zwierzęta księżyca, wzgórza zbudowane z kamieni szlachetnych. Rozmawiała z Matką Alchemii – Etereą, która wspomniała, że Xorax jest zagrożony, bo dzieci na Ziemi straciły wiarę z magię i ciekawość.

Nina dostała pióro ptaka Gugi i odwiedziła Mirabilis Fantasio – ogromne laboratorium alchemiczne. Spotkała tam światło swego dziadka, z którym porozmawiała. Eterea wręczyła jej Jambir – medalion za pomocą którego mogła podróżować do czasów starożytnych cywilizacji. Dziewczynka zrozumiała, że musi wrócić do przeszłości i odnowić Myśl Życia, by uratować Xorax. Powróciła na Ziemię.

Nina opowiedziała przyjaciołom o Xorax, a następnie pokazała Szósty Księżyc za sprawą magicznego piórka. Dzięki temu mogli się z nią udać do starożytnych cywilizacji. Mała alchemiczka odnalazła formułę magicznej mikstury pozwalającej przenieść się w czasie. Musiała zdobyć kwiatki rosnącego na Xorax krasnobyłka. Przygotowania odpowiednich mikstur miały trwać długo, dlatego dzieci umówiły się nazajutrz. Wieczorem do willi „Espasia” przybyła ciotka Andora. Uśpiła Ninę i wykradła jej Jambir. Okazało się, że jest androidem Karkona.

Rano odkryto jej prawdziwą naturę. Po starciu z robotem dzieci zaniosły go do Maxa, by zbadał pamięć androida. Cały czas jego kamera była włączona i przesyłała obrazy hrabiemu. Dzieci szykowały się do podróży w czasie. Księga „Strade Mundi” zatrzymała się na stronach poświęconych Wyspie Wielkanocnej. Dzięki ptakowi Gugi przenieśli się na nią. Przez grotę weszli na Akahanga – bezkresny obszar, na którym ustawiono dwieście tajemniczych i wielkich posągów moai, które jak się okazało przekazują na Xorax dziecięce fantazje. Za sprawą Taldomu Nina rozjaśniła ich wzrok. Dostała też wiadomość od swego praprzodka – Hamoi Aturi.

Nagle klimat zmienił się na mroźny, berło zostało uszkodzone i pojawiła się twarz Karkona Ca’ d’Oro, któremu udało się skopiować Jambir. Rozpoczął się pojedynek. Dzięki ptakowi Gugi udało się przepędzić Karkona i przywrócić słońce na wyspie. Nina dostała wiadomość z przeszłości – przeszła Pierwsze Wtajemniczenie.

Po powrocie Nina stworzyła miksturę dodającą sił, a także blokującą złe dusze. Wpadła też na pomysł, by z Szóstego Księżyca sprowadzić Pąpusia Mydlinka, który dodawał odwagi. Po przyjściu przyjaciół wspólnie zażyli miksturę i wraz z Pąpusiem ruszyli do willi złego hrabiego. W podziemnym tunelu zostali zaatakowani przez jadowite myszy. Pogryziony Cesco stracił przytomność. Dziewczynki na bańkach mydlanych kanałem wentylacyjnym udały się mu na ratunek.

W Sali Czarów Karkona zobaczyły, że mag próbuje uwięzić wieczny ogień. Znalazły też jego notatnik. Dzieciom udało się odeprzeć atak Visciolo i dwójki androidów. Dostali się do pracowni Karkona. Nina zablokowała złą duszę maga za pomocą kwarcu. Zamiast Jambiru alchemiczce udało się zyskać różdżkę Atanora. Wyspa Wielkanocna była ostatecznie uratowana. Podczas ucieczki dogonił ich przeklęty hrabia, jednak Taldom go powstrzymał. Udało się też uleczyć i na czas odesłać Pąpusia na Xorax.

Dzięki mikrochipowi z androida Andory Maxowi udało się ustalić, że prawdziwa ciotka wciąż żyje. Ustalono, że znajduje się w Toledo. Nina postanowiła ją uwolnić. Znalazła formułę na spojrzenie w przyszłość, a liście fafusty z Xorax umożliwiały latanie. Najpierw za sprawą niebieskiej żywicy dzieci udały się w przyszłość.

Gdy odnalazły ciotkę Andorę, ktoś złapał je w metalową siatkę. Powróciły do rzeczywistości i za sprawą liści fafusty zaczęły się unosić. Podróż do Toledo trwała cztery godziny. Pułapkę na dzieci zastawiły dwa androidy, jednak udało się je pokonać. Ciocia Andora była połączona z androidem stworzonym przez Karkona i po jego włączeniu przez Maxa odzyskała świadomość. Malcy przenieśli ją do domu w Madrycie.

Nazajutrz, podczas zdawania przez Ninę egzaminów, dyrektor poinformował, że skradziony został Skrzydlaty Lew św. Marka – symbol Wenecji. Dziewczynka podejrzewała Karkona. Od księgi dowiedziała się, że zdobycie Kamiennego Kielicha znajdującego się w Lwie może zabić magię i zniszczyć Wenecję. Księga wciągnęła pod wodę Ninę i Dodo. Przyjaciele dusili się, jednak Taldom uczynił ich niewidzialnymi i pomógł normalnie oddychać.

Na dnie znaleźli rannego Lwa, którego zniewolił Karkon. Chciał uciec z Kielichem, jednak niewidzialna Nina odebrała mu go i odstawiła na miejsce. Złego hrabiego porwały morskie odmęty. Kamienny Lew powrócił na postument, a Dodo i Nina szczęśliwie dotarli do willi „Espasia”. Tego wieczoru cała Wenecja świętowała.

Na zakończenie, w powieści znajduje się „Zeszyt Dziadka Miszy, którym posługiwała się Nina.

Problematyka Dziewczynki z Szóstego Księżyca

Powieść „Dziewczynka z Szóstego Księżyca” odwołuje się do problemu odwiecznej walki dobra i zła. Podkreśla rolę rodziny i przyjaźni, uczy, że najważniejsza jest wrażliwość i wiara w dobro.

Po stronie dobra stoi dziadek Misza, Nina oraz jej przyjaciele. Starają się za wszelką cenę uratować świat Xorax, czyli Szósty Księżyc Trzeciego Słońca, który istnieje dzięki przesyłanym z Ziemi fantazjom dzieci. Jest to świat pełen światło i dobroci, oparty na Magii i Alchemii, o czy informuje Matka Alchemii Eterea. Dzięki pracy Xoraxan świat może istnieć i rozwijać się. Po stronie zła stoi zły, diabelski i żądny władzy nad Wszechświatem czarnoksiężnik Karkon Ca’ d’Oro. Nie ma żadnych skrupułów – torturuje zwierzęta, używa podstępu, posługuje się przeżartymi złem androidami. Zabija dziadka Niny i pisarza Birowa. Pragnie za wszelką cenę pokonać Ninę, która stoi na przeszkodzie w zniszczeniu dziecięcej fantazji, którą możemy utożsamiać z dobrem. Ostatecznie, jak w bajkowych historiach, zło musi ponieść porażkę.

Książka podkreśla jak ważne są relacje rodzinne. Rodzina Niny, mimo że jest rozrzucona po świecie, stara się utrzymywać kontakt. Wychowaniem dziewczynki pod nieobecność rodziców zajmują się ciotki. Choć jedna z nich to mściwy Android nie zostaje wykluczona z klanu i choć jest zła wciąż mieszka z Carmen. Nina bardzo ją kocha i z poświęceniem udaje się do Toledo, by uwolnić prawdziwą krewną. Silny związek łączy ją z ukochanym dziadkiem Michaiłem. W Wenecji zyskuje wielką przyjaźń czworga rówieśników – ex centrycznie ubranej Roxy, szczupłej Flory, Cesco oraz tchórzliwego Dodo. Dzieci nie wahają się pomagać nowej znajomej i wiele ryzykują.. Tylko dzięki ich wsparciu Nina wykonuje misję.

Autorka powołuje do życia świat magii, zaklęć i alchemii. Łączy europejskie tradycje baśni, mitu, starożytnych legend i średniowiecznej alchemii z własną wizją. Dzięki temu powstaje skomplikowany świat fantastyczny, który łączy to co starożytne (posągi z Wyspy Wielkanocnej), z współczesną techniką (androidy) i nadzieją człowieka na życie w kosmosie. Powołuje do życia nową galaktykę i Szósty Księżyc Trzeciego Słońca wraz z unikalnymi warunkami (brak grawitacji), florą i fauną (nieznane na ziemi gatunki rośli i zwierząt) nazwami minerałów, kamieni szlachetnych i kolorów.

Kompozycja utworu

Powieść Moony Witcher „Dziewczynka z Szóstego Księżyca” składa się z czternastu tytułowanych rozdziałów. Każdy z nich zapowiada przygody, jekie spotykają główną bohaterkę Ninę. Nieraz brzmią one tajemniczo i niezrozumiale. Zawiązanie akcji następuje z chwilą śmierci dziadka Niny, gdy jako jego spadkobierczyni przenosi się do willi „Espasia” i zaczyna walkę ze złym Karkonem. Momentów kulminacyjnych jest kilka – wiążą się one zawsze z pojedynkami Niny i jej przyjaciół z Karkonem i jego sługami. Ostatecznie Nina wygrywa, a zły hrabia ginie w odmętach morza – to moment rozwiązania akcji.

Akcja biegnie wartko, często następują nieoczekiwane zwroty akcji. Mamy także do czynienia z wyprzedzaniem akcji np.:

„W tym czasie Andora właśnie wsiadała do samolotu, który zabierał ją z Madrytu do Wenecji. […] Tego czerwcowego popołudnia Nina w najczarniejszych myślach nie spodziewałaby się przybycia ciotki i wszystkiego, co się potem wydarzy.”

Autorka łączy świat rzeczywisty – czyli współczesność Hiszpanii i Włoch (Madryt, Toledo, Wenecja) ze światem fantastycznym – wprowadza poruszanie się w czasie (do starożytności, ale i w przyszłość), konstruuje świat pozaziemskiej cywilizacji Szóstego Księżyca.

Narracja i język

Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie. Narrator jest wszechwiedzący – opisuje przygody bohaterów, zna ich myśli, nadzieje i obawy. Wie także o ich przeszłości (historia rodziny Niny). Język powieści jest prosty, przystosowany do młodego czytelnika. Wyjątkiem są magiczne określenia pewnych miejsc i magicznych przedmiotów (Taldom Lux, Pandemon Mortialis, Acqueo Profundis, Mirabilis Fantasio), które przypominają łacinę i nieraz sprawiają trudność. Ciekawe są także neologizmy, które odnoszą się do kolorów oraz nazw zwierząt i roślin na Szóstym Księżycu (Pąpuś Mydlink, Gugi, fausta, ohydia). Pisarka tworzy też działający na wyobraźnie alfabet Szóstego Księżyca, który przy dobrej woli da się przez czytelnika odczytać.

Recenzja Dziewczynki z Szóstego Księżyca

Do świata literatury, także dziecięcej w ostatnich latach wkroczyły czary i magia. Wystarczy wspomnieć choćby postać Harego Pottera czy „Opowieści z Narnii”. Jedną z powieści, która realizuje ten nurt jest „Dziewczynka z Szóstego Księżyca” włoskiej powieściopisarki - Moony Witcher.

Powieść opowiada o misji dziesięcioletniej Niny obdarzonej alchemicznymi zdolnościami, które odziedziczyła po swoim dziadku Miszy. Dziewczynka ma za zadanie uratować Szósty Księżyc – Xorax przed potężnym czarnoksiężnikiem Karkonem. Po śmierci dziadka przenosi się do weneckiej willi „Espasia” i odkrywa tajemnicze laboratorium swego przodka. Okazuje się, że odkrył on Xorax i starał się zapewnić przetrwanie temu księżycowi. Nina oraz czwórka jej przyjaciół – Roxy, Flora, Cesco i Dodo wędrują w czasie, przenosząc się do starożytności, Nina odwiedza Szósty Księżyc, dzieci kilka razy pojedynkują się ze złym hrabią oraz jego sługami – androidami.

Czytając utwór nie sposób się nudzić. Przygoda goni tu przygodę, a bohaterowie stają przed coraz nowymi wyzwaniami. Częste są także zwroty akcji. Autorka tworzy z wyobraźni Szósty Księżyc wraz z jego unikatową Florą i Fauną. Stosuje też wiele magicznych nazw, które nieraz brzmią bardzo obco. Momentami akcja jest wręcz zbyt zawiła, a świat realny miesza się z fantastycznym, zaś starożytność z wymiarem kosmicznym. Główny wątek – uratowanie Xorax – ginie w natłoku nowych przygód i zadań (uratowanie kamiennego posągu Lwa św. Marka). Tak zawiłe przygody powodują zagubienie czytelnika.

Ciekawą warstwą utworu są relacje między przyjaciółmi. Ich sylwetki zostały narysowane jedynie zdawkowo, jednak łączy ich wspólny cel i wzajemny szacunek. Ważnym tłem utworu jest pojedynek dobra i zła. Po jednej stronie stoją dzieci i ich fantazje oraz marzenia, po drugiej diabelski mag Karkon i jego żądza zdobycia władzy nad światem. Zwycięża oczywiście dobro uosabiane przez Ninę.

Powieść Moony Witcher imponuje na pewno odwołaniem do bogatej wyobraźni dziecięcej i zbudowaniu wielu magicznych światów i sytuacji. Czasem narracja przypomina sen dziecka, w którym wszystko jest możliwe i nie da się nic przewidzieć. Racjonalność i związki przyczynowo-skutkowe nie istnieją tu, co sprawia, że nieraz fabule brak konsekwencji. Mimo to wielobarwny świat małej Niny kusi i przyciąga uwagę. Przygoda z tą książką zachęca do sięgnięcia po kolejny tom z serii o Ninie i jej przygodach.

Magiczne miejsca i przedmioty w Dziewczynce z Szóstego Księżyca

Xorax - inaczej Szósty Księżyc Trzeciego Słońca, planeta położona w Galaktyce Alchimidia. Xoraxanie to świetlne istoty, które używają Magii i Alchemii, aby namalować świat.

Taldom Lux – ma kształt królewskiego berła i wykonany jest ze złota filozoficznego. U szczytu zakończony jest głową Gugiego, którego oczy zrobione zostały z goazylu i mają moc wypuszczania wiązek oślepiającego światła. Jest to magiczny miecz Dobrych Czarodziejów z Szóstego Księżyca. Ma wiele właściwości – może powodować niewidzialność, albo wyzwalać śmiertelną energię, jeśli zostanie skierowany przeciwko wrogom.

Pandemon Mortialis – magiczny miecz Karkona. Nina musiała dotknąć go przez dziesięć sekund, by wejść do podziemnego laboratorium.

Acqueo Profundis - laboratorium dziadka Miszy w kształcie sześcianu. Oprócz rekwizytów alchemicznych znajdował się tam wyłączony android Max-10-p1 i księga „Strade Mundi” opisująca starożytne cywilizacje. Można tam było uprawiać magię i tworzyć mikstury ze świata Szóstego Księżyca. Z tego miejsca możliwa też była podróż na Xorax.

Mirabilis Fantasio - ogromne laboratorium alchemiczne, gdzie pracowali Xoraxjenie i Dobrzy Magowie. Mirabilis Fantasio przypominało wielki szklany zamek. Symbolika przy wejściu związana była z zamierzchłymi cywilizacjami zamieszkującymi Wszechświat. Nina spotkała tu swojego dziadka, jednak pod nieziemską postacią.

Jambir – medalion za pomocą którego można było podróżować do czasów starożytnych cywilizacji.

  Dowiedz się więcej