Konstanty Ildefons Gałczyński - życiorys

W roku 1928 roku, kiedy skończył swoją przygodę z wojskiem, zaczął bardziej poważnie zajmować się działalnością artystyczną. Związał się z grupą literacką Kwadryga, publikował w czasopiśmie to tej samej nazwie. Poza tym nakładem tzw. Biblioteki Kwadrygi wyszedł jego debiut książkowy „Portifion Osiełek” (1928).

W 1929 w Klubie Artystycznym w Alejach Jerozolimskich odbył się pierwszy wieczór autorski Gałczyńskiego. W maju tego roku poznał Natalię Awałow, a rok później, 1 czerwca 1930 roku w cerkwi na Pradze miał miejsce ich ślub. Zmiana sytuacji życiowej zmusiła poetę do podjęcia pracy jako urzędnik cenzury. Latem 1931 obejmuje stanowisko referenta do spraw kultury w konsulacie Generalnym RP w Berlinie. W czasie pobytu w Niemczech wiele podróżował, studiował język niemiecki i łacinę. Był to czas kształtowania się legendy o „mistrzu Konstantym”.

W 1933 roku złożył podanie o zwolnienie z pracy urzędniczej i wrócił do Warszawy. Jednak tylko po to by w już w następnym roku wyjechać do Wilna, gdzie oddawał się intensywnej pracy: współpracował z radiem, drukował swoje wiersze w prasie wileńskiej („Słowo”, „Kurier Wileński”), krakowskiej („Wróble na dachu”) oraz warszawskiej („Kurier Poranny”) Nawiązał kontakty z wileńskimi artystami, miedzy innymi z pieśniarką Hanką Ordonówną, dla której napisał sporo wierszy.

26 kwietnia 1936 r. rodzi się Kira, córka poety. W lipcu rodzina Gałczyńskich przenosi się z Wilna do podwarszawskiego Anina. W tym roku poeta również zapoczątkował ścisłą współprace z tygodnikiem „Prosto z Mostu”, którego nakładem wiosną ukazuje się tom wierszy wybranych Gałczyńskiego pt. „Utwory poetyckie”. Ścisła współpraca z „Prosto z Mostu” pomogła poecie zdobyć sobie publiczność.

W roku wybuchu II Wojny Światowej umarła matka poety. 24 sierpnia Gałczyński otrzymał kartę mobilizacyjną i został skierowany do Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy wschodniej. Już 17 września dostał się do niewoli. Z tego okresu pochodzą wiersze „Pieśń o żołnierzach z Westerplatte” i „Sen żołnierza”. Jesienią 1941 za odmowę podpisania zgody na przeniesienie w stan cywilny i wyjazd na przymusowe roboty do Rzeszy, zostaje odesłany do karnej kompanii międzynarodowego stalagu Altengrabow pod Magdeburgiem.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 

  Dowiedz się więcej