Podmiot liryczny ody można utożsamiać z samym poetą. Dowodem na to jest fakt, iż autor wspomina w wierszu swoje rodzinne miasteczko. Utwór ten stanowi również swoiste podsumowanie jego dotychczasowej twórczości oraz jest wyrazem dumy z własnego dorobku poetyckiego. Nasycony jest przekonaniem o własnej wielkości i sławie. Wieszcz mówi w pierwszej osobie liczby pojedynczej („wybudowałem”, „nie wszystek umrę”, „doprowadziłem”). Jest to liryka bezpośrednia, wyznania. Adresatem są ludzie, którzy żyli prawdopodobnie w tym samym czasie, co autor. W utworze występują także osoby trzecie, ludzie, którzy mają opowiadać o wielkości i sławie poety:
„I niech mówią że stamtąd gdzie Aufidus huczy...”
Nigdy więcej nie zapytasz, jak napisać...?
Zobacz, co możesz poprawić
Wchodzę >>>>>>>>
Zobacz, co możesz poprawić
Wchodzę >>>>>>>>

Nigdy więcej nie zapytasz, jak napisać...?

Wchodzę >>>>>>>>

Wchodzę >>>>>>>>