Wśród najważniejszych cech charakteru Karolci trzeba wymienić kierowaniem się dobrem innych ludzi, a nie swoimi marzeniami. Nie była egoistką. Choć marzyła o pięknej lalce z domu towarowego, na którą jej rodziców pewnie długo nie będzie stać, ostatnie życzenie błękitnego koralika przeznaczyła na spełnienie pragnień mieszkańców ulicy Kwiatowej.
Nie wahała się także walczyć o ogród, w którym bawiły się wszystkie dzieci. Odważnie pokonała drogę do Prezydenta Miasta, wyliczała mu argumenty za pozostawieniem ogrodu otwartego niczym dorosła osoba. W czasie walki zachowywała się rozsądnie i trzeźwo, wcale nie jak ośmiolatka.
Przywiązanie dziewczynki do błękitnego przyjaciela było ogromne. Wylała wiele łez, obserwując przemianę jego koloru. Zarzucała sobie, że to wszystko jej wina, że wskutek jej lekkomyślności paciorek traci moc. Podczas każdej walki ze złą czarownicą Filomeną Karolcia chroniła koralik niczym największy skarb, zawiązała go na mocnej nitce i nosiła na szyi, ukrywała w płaszczu mamy.
Tytułowa bohaterka powieści Marii Kruger jest przykładem na to, że pomaganie innym sprawia więcej radości i satysfakcji, niż przedkładanie swojego dobra nad cudze.
strona: - 1 - - 2 -