Kwiatki św. Franciszka - streszczenie

Zaczyna się pochwała stworzenia, którą wyśpiewał święty Franciszek złożony chorobą u św. Damiana

Pochwalony bądź, Panie, z wszystkimi swymi twory,
Przede wszystkim z szlachetnym bratem naszym, słońcem,
Które dzień stwarza, a Ty świecisz przez nie; (...)
Pochwalony bądź, Panie, przez brata naszego, księżyc, i nasze siostry, gwiazdy;
Tyż ukształtował je w niebie jasne i cenne, i piękne.
Pochwalony bądź, Panie, przez brata naszego, wiatr,
I przez powietrze, iczas pochmurny i pogodny, i wszelki, (...).

Cytat ten najlepiej oddaje charakter całego tekstu. Jest to hymn ku czci boskiej – a moc Boża objawia się w świecie, w przyrodzie. Ponieważ człowiek jest elementem tej przyrody, to z nim również chwalą Boga słońce, księżyc, gwiazdy, powietrze. Dalej przywołane są przez św. Franciszka: woda, ogień, matka ziemia i jej plony, ci, którzy przebaczają dla miłości Bożej i znoszą słabość i utrapienie. Chwalić Boga ma także śmierć cielesna, która ludziom żyjącym w łasce nie wyrządzi krzywdy. Pieśń tę kończą słowa:

Chwalcie i błogosławcie Pana, i czyńcie Mu dzięki,
I służcie Mu z wielką pokorą

I. Zapowiedź działalności świętego Franciszka oraz jego towarzyszy. Zarówno święty, jak i pozostali bracia mniejsi, żyli na wzór Chrystusa – w ubóstwie, pokorze, służbie innym. W grupie braci z Asyżu widziano obrazy poszczególnych proroków i świętych, ponieważ franciszkanie odznaczali się wieloma przymiotami, jak dawni prorocy i mężowie Boży. Do Judasza Iskarioty podobny był Jan z Kapelli, który nie wytrwał w łasce Bożej i powiesił się. Święty Idzi doznał nawrócenia jak św. Paweł. Brata Filipa, tak samo jak Izajasza, dotknął anioł węglem ognistym, zaś brat Sylwester był podobny Mojżeszowi. Brat Bernard czytał Pismo Święte jak Jan Ewangelista. Brat Rufin doznał uświęcenia w niebie jeszcze za życia na ziemi. Najbardziej podobny do Chrystusa był św. Franciszek.



II. Fragment poświęcony jest historii brata Bernarda z Asyżu. Ostatnie linijki tekstu mówią o przyłączeniu się brata Sylwestra do Franciszka i Bernarda. Bernard był bardzo bogaty. Kiedy usłyszał, jak jeden z mieszkańców Asyżu, Franciszek, także z majętnej rodziny, zaczyna głosić pochwałę ubóstwa i pokory, zaciekawiło go to. Zaprosił Franciszka na kolację i nocleg. Wtedy dokonało się nawrócenie Bernarda. Rano obaj rozmodleni towarzysze udali się do domu biskupa. Po mszy odczytano znak Boży: trzy razy otwarto Pismo Święte i za każdym razem odczytano wskazówki apostolstwa i naśladowania Chrystusa. Sylwester sprzedał wcześniej Franciszkowi kamienie na odbudowę świątyni. Widząc, jak Bernard rozdaje swoje bogactwa biednym, Sylwester upomniał się o większą zapłatę. Bracia dali mu pieniądze, ale Sylwester zrozumiał wtedy swoją chciwość i również poczuł powołanie. Przyłączył się jako drugi brat mniejszy. Umiał rozmawiać z Bogiem jak z przyjacielem.





strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 - 

  Dowiedz się więcej