10. Tajemnica miłosierdzia
Ojciec Święty wyjaśnia zagadnienia, związane z tajemnicą miłości i miłosierdzia. Przywołuje psalm Miserere, uważany za jedną z najwspanialszych modlitw Starego Testamentu. Słowa wołania króla Dawida, grzesznika, który dopuścił się cudzołóstwa, najpełniej odzwierciedlają prawdę o kruchości moralnej człowieka. Jednocześnie wypływa z nich wiara w nieskończoność miłosierdzia Boga, który zawsze jest gotów przebaczyć i usprawiedliwić grzesznego człowieka. Ludzie Nowego Przymierza w psalmie Miserere rozpoznają obecność Chrystusa, który wziął na siebie grzechy wszystkich ludzi, zachowując w ten sposób równowagę między sprawiedliwością a miłosierdziem Stwórcy.
Siostra Faustyna w swych objawieniach widziała Jezusa zmartwychwstałego i uwielbionego. Zainaugurowała kult Chrystusa miłosiernego, wiążąc mistykę miłosierdzia z tajemnicą Wielkiej Nocy. Tajemnicę miłosierdzia Bożego zapisała w swym „Dzienniczku”. Ludzie, którzy przeżyli okrucieństwa II wojny światowej, odczytali przesłanie zakonnicy jako Ewangelię miłosierdzia Bożego, spisana w odniesieniu do wieku XX. Miarą wyznaczoną złu ostatecznie jest miłosierdzie Boga. Ludzie poznali w ten sposób prawdę – Bóg jest Miłością. Tajemnica paschalna poświadcza, że zawsze zwycięża dobro.
MYŚLĄC OJCZYZNA… (Ojczyzna – naród – państwo)
11. Pojęcie ojczyzny
Ojciec Święty wyjaśnia, jakie znaczenie, według Niego, mają pojęcia: „ojczyzna”, „naród”, „kultura”. Słowo „ojczyzna” łączy się znaczeniowo z pojęciem ojca i poniekąd oznacza to samo, co ojcowizna – zasób dóbr, które otrzymaliśmy w dziedzictwie po ojcach. Wyrażenie „ojczyzna-matka” dotyczy dziedzictwa duchowego, przekazywanego przez matki. Ojczyznę należy rozumieć jako dziedzictwo i wynikający z niego stan posiadania oraz wartości duchowe, które składają się na kulturę danego narodu. Dziedzictwo duchowe przetrwało w Polakach nawet wtedy, gdy pozbawiono ich terytorium, a naród został podzielony po zaborach. Co więcej, właśnie na wiek XIX przypadły szczytowe osiągnięcia kultury polskiej, takie jak: twórczość wielkich romantyków, kompozytorów, malarstwa, rzeźby, polskiego teatru.
W obrębie pojęcia „ojczyzna” można odnaleźć zależność pomiędzy tym, co duchowe, a tym, co materialne. Utrata tego, co materialne, budzi do życia „ducha” narodu, który walczy o przywrócenie prawa do ziemi. Analizując definicję ojczyzny należy nawiązać do Ewangelii, gdzie słowo „Ojciec” jest słowem podstawowym. Chrystus, który przyszedł od Ojca, podarował ludzkości niezwykłe dziedzictwo – dziedzictwo Ojca Przedwiecznego, jakim jest chrześcijaństwo w swym uniwersalnym znaczeniu. W ten sposób człowiek zyskał wieczną ojczyznę. Odejście Chrystusa do Ojca otworzyło znaczenie pojęcia „ojczyzna” na eschatologię i wieczność, lecz nie odebrało mu znaczenia doczesnego. Boża ojcowizna stała się „kulturą chrześcijańską” i w pewnym stopniu zaistniała w całej kulturze ludzkości. Poszukiwanie chrześcijańskich korzeni w kulturze polskiej i europejskiej wiąże się najczęściej z zagadnieniami korzeni historycznych kultury, a w szerszym znaczeniu – z badaniem naszych dziejów.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 -