klp.pl12. Patriotyzm
Jan Paweł II wyjaśnia, jak w odniesieniu do pojęcia ojczyzny należy rozumieć patriotyzm. Pojęcie patriotyzmu wiąże się z czwartym przykazaniem Dekalogu: czcij ojca i matkę. Ojczyzna jest ojcowizną i dla każdego człowieka jest matką. Dziedzictwo duchowe jest nam przekazywane przez ojca i matkę. Patriotyzm należy rozumieć jako umiłowanie tego, co ojczyste: historii, tradycji, krajobrazu ojczystego, dzieł rodaków. Każde zagrożenie ojczyzny staje się próbą umiłowania. Ojczyzna jest dobrem wspólnym dla wszystkich obywateli i wielkim obowiązkiem. Ojczyzna jest rzeczywistością, w której służbie rozwinęły się z upływem czasu struktury społeczne, począwszy od tradycji plemiennych. Patriotyzm jest sposobem na utrzymanie własnej kultury narodowej i chroni przed niebezpieczeństwami, jakie niesie za sobą nacjonalizm. Jest także drogą do uporządkowanej miłości społecznej, ponieważ przyznaje wszystkim narodom takie samo prawo, jak własnemu.
13. Pojęcie narodu
Pomiędzy pojęciami ojczyzna i naród istnieje ścisła łączność znaczeniowa. Termin „naród” wywodzi się od słowa „ród”, które etymologicznie wiąże się ze słowem „rodzenie”. Jako naród należy rozumieć społeczność, która znajduje swą ojczyznę w określonym miejscu świata i wyróżnia się spośród innych indywidualną kulturą. Naród to społeczność naturalna, której nie można zastąpić niczym innym w dziejach ludzkości. Na gruncie narodu rodzi się państwo.
W- Piśmie Świętym można odnaleźć elementy prawdziwej teologii narodu. Stary Testament przedstawia genealogię duchową Izraela, który Bóg wybrał jako swój naród. Historia rodu Abrahama ukazuje sposób, w jaki droga do narodu wywodzi się od rodziny i rodu. Księga Rodzaju opisuje kolejne etapy rozwoju rodu Abrahama, który dał początek narodowi izraelskiemu. Dzieje Izraela mają również wymiar duchowy. Stwórca wybrał ten naród, by w nim i poprzez niego objawić się światu. Posłannictwo tego narodu polegało na tym, że miał się w nim narodzić Mesjasz. Tajemnica wcielenia, czyli człowieczeństwa Chrystusa, wprowadza w dzieje nowego Izraela, czyli Ludu Nowego Przymierza, do którego zostali powołani wszyscy ludzie. Lud Nowego Przymierza ma charakter uniwersalny, gdyż każdy naród ma prawo do obecności w nim.
14. Historia
O człowieku, narodach i całej rodzinie ludzkiej można powiedzieć, że mają charakter historyczny. Wyraża się to w zdolności obiektywizacji dziejów. Człowiek posiada zdolność refleksji nad własną historią i obiektywnego powiązania biegu zdarzeń. Zdolność tę można również odnieść w stosunku do rodziny, społeczeństwa i w szerszym znaczeniu – do narodu. Narody obdarzone zostały pamięcią dziejową, utrwaloną na piśmie. Dzieje narodów zawierają w sobie zapis eschatologiczny, który wskazuje, że mają one swój sens podobnie jak życie ludzkie. Każdy naród utrwala swoją historię w różnych przekazach i dokumentach, tworząc własną kulturę. W dziejach Polski momentem przełomowym było przyjęcie chrztu. Polska zaczęła wówczas istnieć historycznie, a tworzywem polskiego narodu stały się plemiona, które zjednoczyły się i zaczęły bytować jako naród polski.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 -
Autor: