klp.pl15. Naród a kultura
Dla każdego wierzącego człowieka początki historii człowieka i ludzkiej kultury opisuje Księga Rodzaju. Bóg stworzył mężczyznę i niewiastę na swoje podobieństwo, pobłogosławił ich i nakazał, by zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną. W słowach Stwórcy: „Czyńcie sobie ziemię poddaną” można odnaleźć najbardziej kompletną definicję kultury ludzkiej. Poprzez odkrywanie ziemi człowiek miał realizować prawdę o sobie samym i o świecie. Misja człowieka przeszła ewolucję, a w czasach najnowszych znacząco przyspieszyła. Jednak i cywilizacja jest powiązana z rozwojem poznania prawdy o świecie, czyli nauki. Cywilizacja zyskuje więc wymiar poznawczy.
W kulturę człowieka już od zarania dziejów wpisany jest element piękna. Piękno wszechświata, stworzonego przez Boga, leży u podstaw kultury, wyrażanej w dziełach sztuki. Każdy naród posiada własne dzieła sztuki. Polacy początek wszystkiego, czym żyją, odnajdują w pieśni „Bogurodzica”, której tradycja Wojciechowa przetrwała przez szereg wieków. Inna pieśń Gaude Mater Polonia wiąże się z kultem świętego Stanisława. Te dwie tradycje, łacińska i polska, przenikały się wzajemnie. Kultura jest właściwym sposobem istnienia i bytowania człowieka, a naród istnieje z kultury i dla kultury. Kultura danego narodu wyraża suwerenność jego społeczeństwa. Tożsamość narodu wyraża się poprzez jego kulturę.
MYŚLĄC EUROPA… (Polska – Europa – Kościół)
16. Ojczyzna europejska
Ojciec Święty odpowiada na pytanie o odpowiedzialność Europy za losy świata. Polska jest częścią Europy. Początek cywilizacji narodów, ich kulturze dała ewangelizacja. Rozszerzanie się wiary na kontynencie sprzyjało tworzeniu się poszczególnych narodów europejskich, powiązanych wspólnym dziedzictwem wartości zakorzenionych w Ewangelii. Przybliżając wpływ ewangelizacji w kształtowaniu się Europy, nie można zapominać o wpływach świata klasycznego. Kościół przejął dziedzictwo kulturowe, które go poprzedzało, nadając mu nową formę i jednocześnie służąc rozwojowi kultur rodzimych i narodowych. Proces kształtowania się Europy chrześcijańskiej przebiegał przez całe pierwsze tysiąclecie. W tym samym czasie formowała się europejskość. Początek drugiego tysiąclecia przyniósł podział w życiu duchowym Europy. Zapoczątkowały go wystąpienia Marcina Lutra, Kalwina i Zwingli. Rozłam religijnego zjednoczenia pociągnął za sobą konsekwencje o charakterze politycznym, co wpłynęło na całą europejskość. W okresie oświecenia nastąpiło odrzucenie tajemnicy paschalnej, co otworzyło drogę do przyszłych wyniszczających doświadczeń zła.
17. Ewangelizacja Europy Środkowo-Wschodniej
Ewangelizacja Europy Środkowo-Wschodniej ma swoje źródła w Bizancjum i jej symbolami są święci Cyryl i Metody. Ewangelizacja Słowian rozpoczęła się na terenach dzisiejszej Bułgarii. Cyryl i Metody stworzyli pierwszy alfabet słowiański, który przyjął się na terenach słowiańskiego Wschodu. Apostołowie Słowian mieli również wpływ na ewangelizację terenów, znajdujących się na północ od Morza Czarnego. Ewangelizacja Europy Środkowo-Wschodniej wpisuje się w dzieje Europy i w pewnym stopniu ukazuje naturę samej europejskości. Po okresie wojen religijnych stopniowo sformułowano zasady wolności religijnej, które umożliwiały osobisty wybór wyznania i przynależności kościelnej. Z biegiem czasu różne wyznania chrześcijańskie zaczęły dążyć do porozumienia i współpracy. Wydarzeniem przełomowym w Kościele katolickim stał się II Sobór Watykański, podczas którego kościół zaangażował się w działalność ekumeniczną. Z upływem wieków ewangelizacja objęła tereny poza granicami Europy, a Europa stała się centrum ewangelizacji świata.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 -
Autor: