17. Franciszkańska idea umiłowania natury. Omów zagadnienie na podstawie znanych Ci fragmentów Kwiatków świętego Franciszka z Asyżu. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst

MATURA 2024 - pełną odpowiedź na wszystkie pytania maturalne znajdziesz w ebooku - 110 odpowiedzi na pytania jawne. Sprawdzam >>

Św. Franciszek z Asyżu postrzegał przyrodę jako doskonałe stworzenie Boga, które należy miłować i szanować. Uważał, że natura jest źródłem głębokiej radości i inspiracji, a każda jej część – od roślin po zwierzęta – zasługuje na miłość i opiekę. Jego podejście do świata naturalnego było tak głębokie, że podjął się próby porozumienia z wilkiem, który terroryzował miasto Gubbio, starając się za pomocą dialogu znaleźć pokojowe rozwiązanie konfliktu. To działanie ilustruje jego głębokie przekonanie o potrzebie harmonijnego współistnienia ludzi z naturą, zamiast dominacji nad nią. Był przekonany, że jego misją jest nie tylko modlitwa, ale też głoszenie radości i wdzięczności wobec wszystkich stworzeń. Uważał, że nie tylko ludzie, ale i zwierzęta głoszą chwałę Bożą, dlatego przekazywał im Słowo Boże.

Franciszkańska idea umiłowania natury opiera się na przekonaniu, że świadome obcowanie z przyrodą pozwala ludziom zbliżyć się do Boga. Dla świętego Franciszka, przyroda była nie tylko miejscem kontemplacji, ale także źródłem mądrości. Obserwując rytm i harmonię przyrody, można było dążyć do zrozumienia boskich zamysłów. Uważał, że każda roślina, każde zwierzę, ma w sobie iskrę boskości i może być drogą do zrozumienia wyższych prawd. Dlatego Franciszek traktował wszystkie stworzenia z głębokim szacunkiem, widząc w nich manifestację Bożej obecności.

Kontekst filozoficzny
Święty Franciszek z Asyżu, pochodzący z zamożnej rodziny, doznał objawienia Boga i porzucił materialne bogactwa na rzecz ascetycznego życia, dając początek ruchowi franciszkanizmu. Ten ruch opierał się na ubóstwie, modlitwie i pomocy bliźnim. Franciszek czerpał radość z głębokiego związku z naturą, widząc w niej objawienie Bożej obecności.

Nawiązania (literatura):

• „Modlitwa żebraka”, „Przedśpiew” Leopold Staff – wiersze poety stanowią pochwałę prostego życia pełnego radości i wiary w Boga;
• „Księga ubogich” Jan Kasprowicz – w wierszach został wyrażony zachwyt nad pięknem przyrody i zachęta do jego odkrywania. Ponadto zwróć uwagę na utwór „Hymn do świętego Franciszka”, w którym Kasprowicz wyraża swoją akceptację dla cierpienia jako pochodzącego od Boga oraz miłość do bliźniego;
• „Mrówko ważko biedronko”, „Drzewa niewierzące” Jan Twardowski – w prostych wierszach księdza Twardowskiego każdy nawet najmniejszy element natury jest równie ważny, jak człowiek, a sama natura jest dla niego piękna i napełnia go radością.