W bajce „Jagnię i wilcy”, skupia się na brutalnej prawdzie o dominacji, gdzie silniejsi wykorzystują swoją przewagę nad słabszymi. Z kolei bajka „Ptaszki w klatce” podkreśla głębokie ludzkie pragnienie wolności, pokazując, że tylko ci, którzy nie zaznali jej, mogą zaakceptować niewolę.
W bajce „Dwaj malarze”, Krasicki uwydatnia ludzką skłonność do pragnienia pochlebstw kosztem prawdy, sugerując, że żyjemy w świecie, gdzie obłuda jest bardziej ceniona niż szczerość. Natomiast w bajkach „Dobroczynność” i „Wilk i owce” autor prezentuje obraz ludzi słabych i naiwnych, którymi łatwo manipulować. W tych opowieściach Krasicki wskazuje, że dominujące w świecie okrutne prawa mogą być przezwyciężone jedynie przez ludzką determinację, by walczyć ze swoimi słabościami i dążyć do prawdy.
Kontekst literacki
Bajki mają korzenie w starożytnej Grecji z dziełami Ezopa, które skupiały się na moralnych naukach. Jego wpływ na bajkopisarstwo europejskie był trwały przez wieki. W XVII i XVIII wieku bajki zyskały na popularności dzięki twórcom takim jak Jean de La Fontaine, Gotthold Lessing czy Iwan Kryłow. W Polsce gatunek ten był popularny w okresie Oświecenia, z twórcami takimi jak Biernat z Lublina, Stanisław Trembecki czy Ignacy Krasicki. Nawet Adam Mickiewicz eksperymentował z bajkami we wczesnej fazie swojej kariery literackiej.
Nawiązania (literatura):
- „Paweł i Gaweł” Aleksander Fredro – bajka pokazuje, jak wygląda życie sąsiedzkie i jest ostrzeżeniem przed nadmierną swobodą, która może się na nas zemścić;
- „Bajki” Jean de La Fontaine – bajki francuskiego pisarza w zabawny sposób ukazują ludzkie słabości i pokazują jakie zasady rządzą światem
- „Baśnie” Hans Christian Andersen – baśnie Andersena to przepiękne opowieści ukazujące okrucieństwo świata i rządzące nim reguły.