Człowiek w futerale - streszczenie

Podczas przerwy w polowaniu Burkin, na co dzień nauczyciel w gimnazjum, opowiedział swojemu kompanowi Iwanowi Iwanyczowi, weterynarzowi, pewną historię. Bohaterem opowieści był pewien nauczyciel greki nazwiskiem Bielikow, który znany był w miasteczku ze swojego starannego wyglądu i zachowania. Człowiek poprzez swój strój, okulary, maniery, postępowanie według jasno określonych zasad prawa, a nawet język grecki, odizolowywał się od otoczenia. Był człowiekiem w futerale. Bielikow współpracował z władzami porządkowymi, donosząc na sąsiadów w obawie, że ktoś zakłóci jego porządek. Cała okolica śmiała się z niego, jednocześnie obawiając się donosu. Nauczyciel jasno dawał do zrozumienia, że nawet cień swobody był dla niego czymś przerażającym.

Jego sytuacja miała się odmienić, gdy gimnazjum przyjęło nowego nauczyciela, który nazywał się Kowalenko. Nowy belfer przybył do miasteczka ze swoją siostrą. Mieszkańcy postawili sobie wówczas za cel wyswatać kobietę z Bielikowem. Sam nauczyciel greki z czasem nawet nabrał ochoty na ożenek z panią Kowalenko i nie wiele brakowało, a doszłoby do ślubu. Jednak pewnego dnia ujrzał swoją wybrankę z bratem podczas rowerowej przejażdżki.

Widok kobiety na rowerze był dla niego nie do zniesienia. Uważał to za niemoralne, a nawet wywrotowe, dlatego udał się do Kowalenków, by im o tym powiedzieć. Brat niedoszłej małżonki tytułowego bohatera zdenerwował się i zrzucił Bielikowa ze schodów. Nauczyciel greki nie mógł znieść upokorzenia, jakiego zaznał na oczach ukochanej i mieszkańców miasteczka. Dwa miesiące później samotny i odizolowany Bielikow podupadł na zdrowiu i zmarł, ku uciesze i uldze sąsiadów.

  Dowiedz się więcej