Charakterystyka Anieli Dulskiej

Irena Nowacka nie ma wątpliwości dlaczego mimo tak wielkich ograniczeń Dulskiej udawało się przez lata bezapelacyjnie rządzić w domu:

„Nawet bowiem w przypadku najbliższej rodziny nie ma mowy o jakichkolwiek więzach uczuciowych. Źródłem władzy Dulskiej nad mężem i dziećmi są po prostu pieniądze”.

Faktycznie trudno doszukać się w dziele fragmentów opisujących miłość Anieli do najbliższych, a takich, w których wychodzi na jaw jej pazerność jest aż nadto.



Kolejną cechą charakteru Dulskiej jest zakłamanie. Kobieta na każdym niemal kroku oszukuje, kręci, mataczy by osiągnąć swój cel jak najniższym kosztem. Nawet w tramwaju wykupiła bilet dziecięcy, chociaż jej córki już dawno osiągnęły wiek nastoletni. Co więcej kazała udawać Meli młodszą i mniejszą niż w rzeczywistości. Chęć zysku jest też jedynym kryterium jakim kierowała się w doborze lokatorów kamienicy. Nie przeszkadzał jej nawet fakt, iż jedna z mieszkanek budynku sprowadzała co noc innego kawalera, chociaż tak bardzo dbała przecież o dobre imię i moralność. Pod tym względem jak na dłoni ujawniły się jej hipokryzja i zakłamanie. Podobne oblicze pokazała Dulska, kiedy udawała oburzenie romansem syna z Hanką, a w rzeczywistości sama nakłoniła dziewczynę do uwiedzenia jej syna, aby ten zostawał na noc w domu.



Stosunek Dulskiej do innych ludzi można określić jako pogardę dla drugiego człowieka. Kobieta pastwiła się nad własnym mężem, nie interesowała się dziećmi i wyzyskiwała lokatorów, a wszystko to robiła pod „przykrywką” moralistki. Bliskich i mieszkańców kamienicy traktuje przedmiotowo, instrumentalnie. Dulska gotowa była powiedzieć wszystko, co jej ślina na język przyniesie każdemu prosto w twarz. Nie przejmowała się takimi wartościami jak dobre wychowanie czy maniery. Zamiast tego wolała poniżać ludzi, zwłaszcza tych gorzej sytuowanych od niej. Pojęcie taktu jest jej obce, co widać najlepiej kiedy zarzuca niedoszłej samobójczyni, że jej desperacki akt przyciągnął zbyt dużo gapiów.



Aniela Dulska nie była oszczędna, ale po prostu skąpa w najgorszym tego słowa znaczeniu. Dochodziło nawet do sytuacji, w których bohaterka prała plastry, aby móc ponownie ich użyć. Jej sposób zarządzania domową kasą polegał na skrupulatnym wyliczaniu każdego wydanego grosza i wypłacaniu mężowi swoistego kieszonkowego na cygara. Po mieszkaniu chodzi wyłącznie w starych i podniszczonych ubraniach, zwleka z naprawą pieca, chociaż Hesia przez to popada w chorobę, a nawet zabrania zapalania światła w salonie. Kobieta całe dnie spędza w domu, ponieważ każde wyjście wiąże się z jakimś kosztem.





strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 

  Dowiedz się więcej