klp.plPo śniadaniu Eugeniusz mówi o planowanej wizycie u pani de Restaud. Vautrin opowiada mu o zasadach życia w mieście, określając Paryż mianem „uciesznego śmietnika”.
Mieszkańcy pensjonatu rozchodzą się do swoich zajęć. O czwartej popołudniu ponownie spotykają się w salonie. Pani Couture opowiada o wizycie u ojca Wiktoryny; ponownie odrzucił on córkę i potraktował w sposób lekceważący.
Przy obiedzie toczy się lekka i dowcipna konwersacja. Przedmiotem żartów staje się Goriot.
Następnego dnia Rastignac udaje się do pani de Restaud. Boleśnie odczuwa swoją sytuację finansową; nie stać go na powóz, a do przychodzącego pieszo gościa służba odnosi się z lekceważeniem. U Anastazji Rastignac zastaje ojca Goriot, który wkrótce wychodzi oraz jej kochanka – Maksyma de Trailles. Dołącza do nich także pan de Restaud. Rastignac jest zaskoczony jawnością romansu hrabiny. Student psuje atmosferę pytaniami o ojca Goriot; państwo de Restaud dają mu do zrozumienia, że to niewygodny temat.
Po wizycie u hrabiny Rastignac postanawia odwiedzić swoją kuzynkę. Pani de Beauseant przyjmuje krewniaka serdecznie. Wyjaśnia mu niektóre reguły obowiązujące w paryskim towarzystwie. Informuje go też o życiu ojca Goriot i jego córkach. Rastignac jest świadkiem wizyty przyjaciółki pani de Beauseant – księżnej de Langeais. Pod pozorem uprzejmej konwersacji obie kobiety starają się jak najmocniej zranić złośliwymi uwagami. Student dowiaduje się więc coraz więcej o relacjach między członkami paryskiej elity. Kuzynka mówi mu wprost: „świat jest bezecny i zły”. Radzi mu wykorzystywać kobiety do zdobycia pozycji w społeczeństwie.
Po powrocie do pensjonatu Rastignac rozmawia z Vautrinem i ojcem Goriot, który wypytuje go o córkę. Student postanawia zawalczyć o pozycję w towarzystwie. Pisze listy do matki i sióstr z prośbą o pieniądze, które, jak twierdzi, są mu niezbędne do dalszej kariery.
Autor: 
