Dzieło moje musi mieścić w sobie wszystkie typy i stany, malować wszystkie zjawiska społeczne tak, aby nie pominąć ani jednej sytuacji, ani jednej fizjognomii, ani też najmniejszego rysu dzieciństwa, starości, wieku dojrzałego, polityki, sądownictwa, wojny.Społeczeństwo jest też głównym tematem Ojca Goriot. Balzak przedstawia obywateli Paryża doby restauracji; pokazuje, jak po rewolucji wykształca się nowe społeczeństwo.
Podziały społeczne
W Ojcu Goriot,/i> Balzak koncentruje się przede wszystkim na elitach; opisuje arystokrację oraz ubogich, lecz dobrze urodzonych młodych ludzi. Ich celem jest awans społeczny, kusi ich perspektywa wielkiej kariery. W tym celu jednak muszą zaznajomić się z zasadami obowiązującymi w Paryżu, zrozumieć reguły gry i poznać dobrze swoje miejsce s strukturach społecznych. Społeczeństwo francuskie wciąż bowiem jest niemal kastowe, podziały są bardzo wyraźne. Ideały rewolucji nie zostały zrealizowane, równość to wciąż utopia. Granica między szlachtą a mieszczanami jest wyraźna, lecz podziały istnieją też wewnątrz arystokracji.
Znacznie wyżej w hierarchii znajduje się tak zwana „stara szlachta”, z tradycjami. Ci, którzy tytuł zdobyli później, niejednokrotnie korzystając z rewolucyjnego zamieszania, by uszlachetnić swoje nazwisko, cieszą się mniejszym szacunkiem. Od ancient regime’u nie zmniejszyła się też rola koligacji rodzinnych. Ze względu na pokrewieństwo z wysoko cenioną wicehrabiną de Beauseant, Rastignac – ubogi student, znajduje się na lepszej pozycji niż bogata żona bankiera – Delfina.
Krewny wicehrabiny de Beauseant przez Marcillaków; te słowa wymówiła hrabina prawie z emfazą, z dumą pani domu szczycącej się iż przyjmuje u siebie jedynie ludzi dystyngowanych.Obok właściwego urodzenia ważna jest także dbałość o kontakty z odpowiednimi ludźmi. Dlatego tez córki Goriota zerwały z nim kontakty. Młode kobiety pragnęły awansu społecznego, w którym ojciec – handlarz zbożem, był przeszkodą i powodem do wstydu w towarzystwie. Także Anastazja, gdy stała się hrabiną de Restaud przestała widywać się z siostrą. Jak tłumaczy Rastignacowi pani de Beauseant:
Restaud jest urodzony, żonę jego przyjęto za swoją, jest przedstawiona u dworu; natomiast siostra jej, bogata siostra, piękna Delfina de Nucingen, żona giełdziarza umiera ze zgryzoty; zazdrość ją pożera, jest o sto mil od siostry; siostra nie jest już jej siostrą,; te kobiety zapierają się siebie wzajem, jak zaparły się ojca.Jednak pozycja społeczna ojca nie przeszkodziła obu córkom w korzystaniu z jego pieniędzy. Odwiedzały go zawsze, gdy potrzebowały pewnych sum na pokrycie swoich wydatków.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -