klp.plMerlin Czarodziej – streszczenie
Opowieść ta przedstawia historię Merlina od jego narodzin, które wiążą się z Ewangelią, aż do jego zniknięcia. Początek legendy opiera się na dogmacie o Chrystusie, który wybawił świat ludzi od grzechu poprzez chrzest. Symbolicznie ilustrowane jest to jako wydobycie z piekła Adama i Ewy. Szatan, chcąc zemścić się za ten czyn Chrystusa, przybiera ludzką postać i gwałci pobożną, bezbronną, niczego nie świadomą kobietę. Rodzi się Merlin, który od razu potrafi mówić, jest diabelsko inteligentny i ma niesamowite zdolności. Należą do nich: przybieranie różnych postaci, czytanie w myślach, przewidywanie. Merlin zostaje przyjęty na dwór króla Utera. Jednak czyny Merlina nie są do końca (albo nie zawsze są) złe. Czarodziej pomaga w wielu szlachetnych przedsięwzięciach. Po śmierci króla to Merlin decyduje o następcy: ten, kto wyjmie miecz ze skały, zasiądzie na tronie. Był nim młody Artur, królewski syn, o którego istnieniu nikt nie wiedział prócz czarodzieja.
Merlin wspomaga rycerzy swoimi czarami w wielu wojnach i bitwach. Przepowiada Arturowi przyszłość. W narracji częste są retrospekcje, powroty do wątków biblijnych, rozwijanych dalej jako opowieści apokryficzne. Przeplatają się też postaci rzymskie: m.in. Juliusz Cezar, w losach których również zaznacza się działalność Merlina.
Czarodziej zakochuje się w pięknej dziewczynie Vivianie. Nagle jego diabelska przebiegłość i przenikliwość okazują się nikłe wobec potęgi miłosnego oczarowania. Merlin jest w stanie zrobić dla Viviany wszystko. Dziewczynka-wróżka bardziej jednak od miłości Merlina ceni sobie jego magiczną wiedzę. Czarodziej spełnia zachcianki Viviany, zdradza jej tajemnice magii. Dziewczyna podstępnie zamyka Merlina w feerycznym (czarodziejskim) więzieniu. Odtąd czarodziej nie będzie już służył swemu drogiemu panu, Arturowi. Samotny, stęskniony, rozkochany w Vivianie Merlin będzie czekał na chwile, kiedy dziewczyna odwiedzi go i pozwoli, choć na krótko, pocieszyć się. Paradoks polega na tym, że Merlin zna cenę tej miłości, przecież wie o swoich przyszłych losach. Jednak decyduje się pozostać kochankiem Viviany. Sama Viviana niewątpliwie kocha czarodzieja, lecz zwycięża kobiecy podstęp, ciekawość wiedzy tajemnej, chęć władzy nad mężczyzną.
Merlin, mimo że jest synem Diabła i człowieka, przepowiada wyroki Boże, reprezentuje świat nadprzyrodzony na równi diabelski i boski. Po tym, jak zostaje uwięziony przez Vivianę, jego postać traci znaczenie. Historia dzieje się dalej wokół Lancelota.
Lancelot z Jeziora – streszczenie
Lancelot swój przydomek zyskał dzięki dziecięctwu i młodości (do lat 18) spędzonym pod opieką wróżki na dnie Jeziora. Dziecko, syna najszlachetniejszego z mężów, króla Bana, ochrzczono imieniem Galaad, ale później rycerz znany jest jako Lancelot. Słynął z urody już od swego urodzenia. Piękno zewnętrzne miało symbolizować wspaniałą duszę. Zarówno podczas pobytu u Pani z Jeziora, jak i potem, jako rycerz Okrągłego Stołu, Lancelot cieszył się wielkim uznaniem, wręcz czcią innych ludzi i wróżek.
Lancelotowi dane jest poznać przyszłość, kiedy widzi na cmentarzu groby tych, którzy jeszcze żyją, w tym swój własny. Rycerz zostaje przyjęty na dwór Artura jako wielki wojownik i wspaniały człowiek, któremu sprzyjają wróżki i Bóg. Poleca go królowej Sareda, służka Pani z Jeziora. Lancelot szybko zaprzyjaźnia się ze swoim królem. Obaj darzą się zaufaniem, szacunkiem, lojalnością. Kobiety kochają się w Lancelocie, on także często wdaje się w romanse. Najgłośniejsza jest jego przyjaźń z królową Ginewrą – rozumiana dwuznacznie. Rycerz towarzyszy królewskiej parze w wielu ważnych momentach, jest strażnikiem królewskiego namiotu razem z zaprzyjaźnionym Galehotem. W cześci Zamek przygód Lancelot poznaje wciąż nowe miłostki i smak rycerskiego żywota. Bierze udział w turnieju w Kamaalot, gdzie brawurowo zwycięża wszystkich przeciwników. Symbolizuje tu walkę człowieka za złem. Lancelot jest pół-martwy po bitwie. Artur i jego słudzy przywracają rycerza do życia ku radości zwłaszcza królowej Ginewry.
Poszukiwanie Świętego Graala – streszczenie
Legenda ta rozpoczyna się w Zielone Świątki przy Okrągłym Stole. Przepowiednia mówi, że tego dnia, kiedy właśnie minęły 454 lata od Męki Chrystusa, jedyne miejsce przy Stole, nie oznaczone imieniem żadnego z rycerzy, zostanie zajęte (tzw. Niebezpieczne Miejsce). Okazał się nim najmłodszy rycerz, nieślubny syn Lancelota, Galaad.
Galaad symbolizuje najdoskonalszego rycerza. Na wyprawę udają się wszyscy rycerze króla, jednak księgi zachowują pamięć przygód tylko Galaada, Percewala, Bohora i Lancelota. Przygodom tym towarzyszą wciąż przepowiednie i wieszcze zaklęcia. Rycerze odkrywają przypuszczalne koleje losu Graala, idąc za wskazówkami i symbolami z Biblii, ale wszyscy wracają do Logru z niczym. Galaad dotarł do Zamku Dziewiczych Panien, i tam uwolnił mieszkanki od haniebnych rządów siedmiu braci. Wkrótce potem to on odnalazł Graala w Zamku Przygód i przywiózł do królestwa Artura. Galaad był w Zamku Przygód z Bohorem i Percewalem. Razem dotarli do grobowca Józefa z Arymatei. Na dowód, że to Galaad jest przepowiedzianym rycerzem, który ma wypełnić misję, podano mu złamany miecz Józefa. W rękach Galaada ostrze natychmiast się zrosło. Spełniła się przepowiednia dotycząca Niebezpiecznego Miejsca. Najdoskonalszy z rycerzy wypełnił najtrudniejszą z misji świętych. Święty Graal został przewieziony do Logru i był tam otaczany najwyższą czcią.
Śmierć Artura – streszczenie
Lancelot długo dotrzymywał ślubu czystości, złożonego podczas spowiedzi u pustelnika. Nie zbliżał się do swojej przyjaciółki Ginewry, aby nie wzbudzać podejrzeń dworu i zyskać łaskę Bożą. Misja odszukania Graala została dopełniona, ale król Artur nie chciał rozwiązywać Okrągłego Stołu. Zwołał ponownie rycerzy na turniej. Lacelot zaczyna wracać do dawnego życia turniejowego. Kolejny raz zostaje ranny i przebywa na dworze Artura i Ginewry. W tym czasie rozwija się intryga wrogich Lancelotowi rycerzy (m.in. Mordret). W ogóle na dworze nie panuje już dawna atmosfera rycerska. Wojownicy knują przeciw sobie, podżegają konflikty. Dochodzi do otrucia Gaherysa, za co zostaje posądzona Ginewra. Od stosu uwalnia ją Lancelot. Teraz Artur jest już przekonany, że Lancelot kocha się z wzajemnością w Ginewrze i żona dopuściła się zdrady. Król ulega dodatkowym namowom dworzan i wypowiada Lancelotowi wojnę. Lancelot daremnie stara się przekonać króla o swej lojalności i o wierności Ginewry. Obok wojsk Artura walczy przeciw Lancelotowi także Mordret, który oskarża Ginewrę o romans. Królowa jest w sytuacji bez wyjścia, bo jeśli wygra Mordret, zabije ją z nienawiści, a jeśli Lancelot, rycerz nie uwierzy w zakłamanie Mordreta (etyka rycerska). Wojska Artura tracą na sile. W walce ginie wielu wspaniałych rycerzy, m.in. Gowen. Wkrótce Mordret ucieka się do pomocy Saksonów. Zdradziecki czyn przesądza losy bitwy. Artur zostaje pokonany. Garstka wiernych mu rycerzy przenosi ciało Artura na statek i w towarzystwie czarodziejki Morgany wyrusza w kierunku wyspy Awalon. Niedługo po śmierci Artura zmarła też królowa Ginewra, która po bitwie zamknęła się w klasztorze, modląc się o miłosierdzie dla siebie i męża. Lancelot został pustelnikiem i prowadził odtąd świątobliwe życie w osamotnieniu.
Autor: