Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl Lektury Analizy i interpretacje Motywy literackie Epoki
Jak Majster Wiśnia znalazł kawałek drewna, który śmiał się i płakał jak dziecko
Pewnego dnia stolarz Majster Antonio, nazywany ze względu na wygląd nosa Majstrem Wiśnią znalazł kawałek drewna. Gdy zabrał się do pracy przy nim (miała to być noga do stołu) usłyszał, że drewno przemawia dziecięcym głosem. Początkowo nie mógł w to uwierzyć. Zaczął rzucać pieńkiem, by upewnić się, że się przesłyszał. Gdy zabrał się ponownie do pracy znów usłyszał piskliwy głos mówiący, że łaskocze. Bardzo się wystraszył.



Majster Wiśnia daje szczapę swojemu przyjacielowi Dżeppetto, który chce zrobić z niej pajaca
W tym momencie do jego zakładu wszedł staruszek Dżeppetto, przezywany Mamałygą. Oznajmił, że wpadł na pomysł wystrugania drewnianego pajacyka. Gdy usłyszał, że jakiś głos nazwał go Mamałygą oskarżył o to Majstra. Doszło miedzy nimi do bójki, zakończonej jednak zgodą. Dżeppetto poprosił o kawałek drewna, ale, gdy Antonio chciał mu dać „mówiącą szczapę” ta wyślizgnęła się mu i uderzyła gościa. Mężczyźni ponownie pokłócili się i pobili, a następnie pogodzili. Dżeppetto opuścił cieślę z kawałkiem drewna.



Po powrocie do domu Dżeppetto rzeźbi pajacyka i nadaje mu imię Pinokio. Pierwsze psoty pajacyka
Po powrocie do swego małego domku Dżeppetto zabrał się do pracy. Stwierdził, że nazwie go Pinokio, bo znał szczęśliwą rodzinę Pinokiów. Gdy wyrzeźbił oczy – zaczęły na niego patrzeć, nos sam się wydłużał i nie można było go skrócić, zaś usta zaczęły się śmiać. Dalszą pracę przerwał, gdy kukiełka zabrała mu perukę. Rzeźbiarz był przygnębiony i nazwał swe dzieło „niegodziwym chłopcem”. Gdy skończył rzeźbić stopy dostał kopniaka w nos. Dżeppetto nauczył marionetkę chodzić, a ta zaczęła biegać i uciekła na ulicę. Dżeppetto biegł za nim, jednak nie mógł dogonić kukły. Uciekiniera złapał dopiero karabinier i oddał właścicielowi. Pinokio nie chciał wrócić do domu, a zgromadzeni ludzie stwierdzili, że Dżeppetto bez litości zbije chłopca. Karabinier zamknął więc starca w więzieniu i płakał jak dziecko wyrzucając sobie, że stworzył niewychowanego pajaca.



Historia Piniokia i Gadającego Świerszcza, w której widzimy, że niegrzeczne dzieci nie lubią być pouczane przez mądrzejszych od siebie



strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -  - 9 -  - 10 -  - 11 - 


Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij






  Dowiedz się więcej
1  Streszczenie „Pinokia” w pigułce
2  Czas i miejsce akcji „Pinokia”
3  Pinokio - cytaty