klp.plGeneza
W czasie pobytu w Grecji poeta zwiedził budowlę, która wówczas uważana była za grobowiec króla Agamemnona, a która w wyniku później przeprowadzonych badań okazała się tzw. skarbcem Atreusza.
Słowacki od najmłodszych lat znał „Iliadę” Homera, zaś kultura i literatura antycznego świata fascynowały go. Bliska jego sercu była również sama Grecja. Dlatego też w czasie wycieczki po Grecji obudziły się w nim uczucia z dzieciństwa, a także myśli o swojej poezji, o ojczyźnie i niedawnym powstaniu listopadowym. Przeżycia z owej wycieczki, w czasie której zwiedził grobowiec Agamemnona, dostarczyły mu treści do napisania utworu Grób Agamemnona w roku 1839, w Paryżu. Utwór został wydany wraz z dramatem Lilla Weneda w Paryżu, w 1840 roku.
Skarbiec Atreusza (grób Agamemnona)
gigantyczny grobowiec kopułowy (tolos) zbudowany w epoce mykeńskiej w pobliżu Myken. Do grobowca wchodzi się korytarzem (dromos) długości 35,0 m, którego ściany pokrywają kamienne płyty. Jego wnętrze przykryte jest pozorną kopułą o średnicy 14,6 m i wysokości 13,3 m, którą uzyskano dzięki nasuwaniu na siebie kolejnych warstw kamieni. Nad wejściem umieszczono tzw. trójkąt odciążający (powyżej nadproża nad drzwiami nie ułożono warstwy kamieni, powyżej, kolejne warstwy układano stopniowo przybliżając je do siebie). Trójkąt ozdobiony został pasmowym reliefem.
Grobowiec ten był największą budowlą kopułową świata aż do II wieku, kiedy w Rzymie zbudowano Panteon.
Nie wiadomo kto rzeczywiście został pochowany w tym grobowcu. Sądząc jednak z pozostałości wystroju był to ktoś o dużym znaczeniu. Grobowiec został obrabowany jeszcze w starożytności. Zachowały się fragmentu reliefu (m.in. przedstawiający byka), gwoździe z brązu służące najprawdopodobniej do zamocowania ozdób na ścianach i fragmenty kolumn. Większość odnalezionych reliefów i ozdobnych kolumn znajduje się w zbiorach Muzeum Brytyjskiego w Londynie.