Literatura lagrowa i łagrowa

O rzeczywistości lagrowej (obozów niemieckich) i łagrowej (obozów sowieckich) pisało wielu. Byli to, m.in.:
- Gustaw Herling- Grudziński „Inny świat”- opowieść o pobycie autora w obozie sowieckim. Książka ta stanowi swoiste studium psychologiczno-socjologiczne. Autor skupia się na ludzkich postawach, przedstawia niszczenie człowieczeństwa w obozach, śmierć duchowości człowieka.
- Zofia Nałkowska „Medaliony” - autorka oskarża faszyzm, korzysta z materiałów zebranych w 1945 roku w trakcie prac w Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. Cykl składa się z ośmiu opowiadań podejmujących tematykę zbrodni wojennych.
- Seweryna Szmaglewska „Dymy nad Birkenau”- autorka była więźniarką tego obozu, dzieło jej jest zatem relacją świadka. Opowiada o życiu w obozie z najmniejszymi niemal szczegółami.
- Jerzy Andrzejewski „Noc”- jest to zbiór okupacyjnych opowiadań.
- Bronisław Brzezicki „Z łagru Nachodka do Ziemi Świętej” - był to swoisty pamiętnik autora, miał być ostatnim listem do żony, której miał już nie zobaczyć. W utworze tym rekonstruuje m.in. jeden dzień z życia więziennego, nie opisując przeżyć koszmarnych.
- Beata Obertyńska „W domu niewoli”- opis pierwszych deportacji ze Lwowa i przedwojennych Kresów, które po 17 września 1939 znalazły się pod sowiecką okupacją. Autorka była więźniarką sowieckiego reżimu.
- Anatol Krakowiecki „Książka o Kołymie”- książka, w której autor wspomina drogę polskich więźniów do Władywostoku oraz morzem do portu w Magadanie.
- Hanka Ordonówna „Tułacze dzieci”- autorka spisała zwierzenia dzieci.
- Władysław Anders „Bez ostatniego rozdziału”
- Klemens Rudnicki „Na polskim szlaku”
- Jan Kwapiński „Kartki z pamiętnika”
- Danuta Irena Bieńkowska „Droga do Rosji”
- Marian Czuchnowski „Cofnięty czas”
- Wacław Grubiński „Między młotem a sierpem”
- Leo Lipski „Dzień i noc”
- Herminia Naglerowa „Kazachstańskie noce” oraz „Ludzie sponiewierani”

  Dowiedz się więcej