klp.plWe wrześniu 1939 roku przebywał na Tahiti. Wiadomość o napaści hitlerowskich Niemiec na Polskę poruszyła go tak bardzo, że natychmiast wrócił do Francji i wstąpił w szeregi utworzonej armii polskiej. W lutym 1940 roku wraz ze swym oddziałem został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie stacjonował w Szkocji jako porucznik piechoty. Od sierpnia do października tegoż roku przebywał na urlopie i na rozkaz generała Władysława Sikorskiego został oddelegowany do bazy lotniczej w Northolt, gdzie osobiście poznał sławnych wówczas myśliwców z Dywizjonu 303. Czas ten wykorzystał na zebranie materiałów do cyklu reportaży o zwycięskich walkach Polaków w czasie Bitwy o Brytanię. W latach 1942 – 1943 przebywał na polskich statkach handlowych, pisząc kolejną książkę: „Dziękuję ci, kapitanie” (1944).
W roku 1943 poślubił Marię Maccariello, a dwa lata później przyszedł na świat ich pierwszy syn. W 1947 roku wrócił do Polski i kupił dom w Puszczykowie pod Poznaniem, gdzie zamieszkał z żoną i synami: Radosławem i Markiem. Nadal odbywał liczne podróże i zwiedzał różne kraje, a po kolejnych wyprawach powstawały powieści, w których wykazywał się doskonałym kunsztem reporterskim. Na szczególną uwagę zasługują: „Dzikie banany” (1960), „Piękna, straszna Amazonia” (1971), „Madagaskar, okrutny czarodziej” (1969), „Spotkałem szczęśliwych Indian” (1968) oraz powieści, skierowane do młodzieży: „Mały Bizon” (1952), „Wyspa Robinsona” (1954), „Orinoko” (1957). Napisał również dwie książki autobiograficzne: „Mój ojciec i dęby” (1973) oraz „Wiek męski – zwycięski” (1976). Swoją podróżniczą pasją zaraził młodszego syna i wraz z nim napisał dwie książki: „Indiański Napoleon Gór Skalistych” (1982) i „Ród Indian Algonkinów” (1984). Jednym z najważniejszych wydarzeń w życiu pisarza było otworzenie prywatnego muzeum podróżniczego w jego domu w Puszczykowie w dniu 21 grudnia 1973 roku.
Arkady Fiedler zmarł 7 marca 1985 roku. Został pochowany na cmentarzu w Puszczykowie.
strona: - 1 - - 2 -
Autor: