„Dywizjon 303” jako gatunek literacki

Książka Arkadego Fiedlera łączy w sobie cechy charakterystyczne dla reportażu i literatury pięknej. W zamierzeniu autora miała być „sprawozdaniem z pola walki, pisanym na gorąco i gorącym sercem patrioty”. Już w chwili rozpoczęcia pracy nad „Dywizjonem 303” pisarz zdawał sobie sprawę, że utwór musi spełnić pewną rolę i dlatego nadał mu taką właśnie formę.

Do reportażu przybliża dzieło fabuła, oparta na historycznych faktach, autentycznych zdarzeniach i bohaterach, których przeżycia Fiedler spisywał bezpośrednio po walkach z Niemcami oraz odrzucenie fikcji literackiej. Z literaturą piękną łączą dzieło elementy fabularyzacji, rozważania o charakterze psychologicznym, wykorzystane środki artystyczne, a także uporządkowanie wydarzeń zgodne z nadrzędnymi założeniami twórcy i przesłaniem utworu. Autor, będący jednocześnie narratorem i świadkiem wydarzeń, zachowuje swój indywidualizm i subiektywizm w ukazywaniu świata przedstawionego.



Ze względu na sposób przedstawienia rzeczywistości i wiarygodną relację o autentycznych wydarzeniach oraz postaciach „Dywizjon 303” należy zaliczyć do literatury faktu.

  Dowiedz się więcej