„Dywizjon 303” – budowa utworu

„Dywizjon 303” Arkadego Fiedlera to utwór łączący w sobie cechy reportażu i literatury pięknej, należący do literatury faktu. Opisane w nim wydarzenia i postaci bohaterów są autentyczne i historycznie potwierdzone.

Czas i miejsce akcji są ściśle sprecyzowane. Akcja dzieła rozgrywa się w przeciągu kilku tygodni roku 1940, w przełomowym momencie II wojny światowej – podczas Bitwy o Brytanię. Miejscem akcji jest przestrzeń powietrzna nad Anglią, gdzie rozgrywają się ukazane w książce walki aliantów z najeźdźcą. Ponadto wszystkie zdarzenia uporządkowane są chronologicznie, a podstawową zasadą kompozycyjną jest to, że każdy rozdział stanowi odrębny reportaż, poświęcony przybliżeniu sylwetki jednego z pilotów, znaczącemu sukcesowi Polaków bądź też jakiemuś zagadnieniu. Każdy rozdział stanowi zamkniętą całość, a klamrą, spinającą go z poprzednimi i następnymi, są bohaterowie – polscy lotnicy, walczący Niemcami u boku brytyjskich towarzyszy i zdumiewający cały świat swymi zwycięstwami.

Narrator utworu jest wszechwiedzący i wszechobecny. Doskonale zna swych bohaterów, ich emocje i przeżycia, miejsca, używa fachowej terminologii, związanej z lotnictwem i należy do świata przedstawionego. Utożsamia się z tymi, na oczach których rozgrywają się tragiczne wydarzenia II wojny światowej i jest świadkiem sukcesów swych rodaków. Jednocześnie zachowuje swój indywidualizm i subiektywnie ocenia postawę bohaterów oraz nie ukrywa swej sympatii do nich i podziwu dla ich osiągnięć. Jest przede wszystkim narratorem – patriotą, który z dumą i w patetycznym tonie opisuje polskich lotników, wychwalając ich bohaterstwo i wyjątkowe umiejętności. W toku narracji została wykorzystana mowa zależna i pozornie zależna.

Bohaterowie utworu ukazani są przede wszystkim w sposób bezpośredni – narrator wprost wymienia cechy ich charakteru, sporadycznie przybliżając ich wygląd zewnętrzny. Ukazani zostali przede wszystkim jako bohater zbiorowy, któremu przypisane zostały wspólne cechy osobowości i wspólne zalety. Narrator przybliża również pojedyncze sylwetki myśliwców, lecz w oparciu o ich osiągnięcia na polu walki.
Cechą charakterystyczną „Dywizjonu 303” jest wartka akcja, obfitująca w opisy stoczonych potyczek z nieprzyjacielem, skupiająca uwagę czytelnika na osiągnięciach Polaków. Język utworu jest barwy, obfituje w środki stylistyczne, a narrator wykazuje się doskonałą znajomością terminologii lotniczej i budowy samolotów. W toku narracji nie ma praktycznie dialogów i przeważa opis bądź relacja z przedstawianych wydarzeń.

strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej