Lewis urodził się w 1898 roku w Belfaście w Północnej Irlandii. Początkowe dzieciństwo przyszłego pisarza było bardzo szczęśliwe. Wszystko zmieniło się, gdy zmarła jego matka, Flora Augusta Lewis z domu Hamilton, zostawiając wraz z dwoma synami jego ojca, Alberta. Clive (wolał, gdy nazywano go Jack) wychowywał się wraz ze starszym bratem Warrenem.
Okres szkolny nie był najbardziej ulubionym przez Jacka. Został wraz z bratem wysłany do szkoły z internatem. Jej dyrektor znęcał się nad uczniami fizycznie i psychicznie. Lewis stał się także ofiarą obecnego w angielskich internatach gnębienia młodszych uczniów przez starszych. Polegało to na tym, że młodsi traktowani byli jak służący. Niechęć do szkoły widać w jego późniejszej twórczości.
Jako nastolatek Lewis interesował się poezją, a także językami nowożytnymi (francuskim, niemieckim, włoskim). W 1916 roku został przyjęty na oksfordzki uniwersytet, jednak przerwał naukę, by wziąć udział w wojnie. Walczył w okopach południowej Francji, został ranny w kwietniu 1917 roku w bitwie pod Arras. Po zakończeniu kontynuował naukę. Szkołę ukończył z wyróżnieniem z literatury greckiej i łacińskiej, filozofii, starożytnej historii i literatury angielskiej oraz został wybrany na prestiżowe stanowisko wykładowcy Magdalen College w Oksfordzie. Przez wiele lat pracował jako profesor literatury średniowiecznej i renesansu.
Jego pierwsza publikacja „The Pilgrim's Regress” dotyczyła jego zbliżenia do wiary chrześcijańskiej, na co wpływ między innymi miała wieloletnia przyjaźń z J. R. R. Tolkienem, twórcą „Władcy pierścieni”. Został członkiem Kościoła Anglikańskiego, choć nigdy do końca się nie zgadzał z jego wykładnią. Lewis znany był z książek religijnych, ale też rozpraw akademickich i popularnych powieści. W 1936 roku opublikował „Alegorię miłości”, pracę naukową poświęconą średniowiecznej poezji miłosnej, która przyniosła mu wielką renomę.
Lewis był jednym z pierwszych twórców literatury fantasy. Nie zrażał się, gdy odradzano mu publikację książek dla dzieci, które mogłyby wpłynąć na pomniejszenie jego naukowego autorytetu. Nad „Opowieściami z Narnii” pracował siedemnaście lat – od 1939 roku do 1956. Pierwsza część „Lew, czarownica i stara szafa” ukazała się w 1950 roku.
strona: - 1 - - 2 -