Aslan - król i potężny władca Narnii, który występuje jako Wielki Lew. Wzbudza respekt, jednak jest łagodny. Poświęca swoje życie i ratuje przed śmiercią z rąk Czarownicy Edmunda. Po zmartwychwstaniu bierze udział w bitwie i pokonuje Białą Czarownicę raz na zawsze.
Biała Czarownica - to zła królowa Narnii, która rzuca na swą krainę zaklęcie – panuje tam wieczna zima i nie ma świąt. Jest ona Katem Władcy-Zza-Morza, dlatego ma prawo zabić każdego zdrajcę. W dłoni dzierży różdżkę, dzięki której wrogów zmienia w kamienne posągi. Za jej sprawą tworzy także ptasie mleczko, po zjedzeniu którego Edmund staje się zły i chciwy. Chociaż nazywa się Królową Narnii wielu jej poddanych (fauny, driady, małe zwierzęta) nienawidzi jej. Zabija Aslana, jednak ten po zmartwychwstaniu ostatecznie rozprawia się ze złą wiedźmą.
Piotr Pevensie - jest najstarszy z rodzeństwa i czuje się odpowiedzialny za innych, jest silny i odważny. W świecie Narnii w ciągu kilku dni z dziecka staje się dorosłym. Udowadnia to ratując Zuzannę przed atakiem ogromnego wilka. Aslan pasuje go na rycerza, a ostatecznie zostaje królem Narnii jako król Piotr Wspaniały.
Zuzanna Pevensie - jest druga pod względem starszeństwa, wyróżnia się piękną urodą. Jest słodka, miła, obawia się o los młodszego rodzeństwa. Od świętego Mikołaja otrzymuje róg i łuk z kołczanem. Po tym, jak zasiada na tronie zwana jest królową Zuzanną Łagodną.
Edmund Pevensie - początkowo Edmund jest nieznośnym bachorem. Wciąż sprzeciwia się rodzeństwu, dokucza młodszej siostrze. Bywał podły i złośliwy. Jego żądza wzbudzona po zjedzeniu ptasiego mleczka powoduje, że zdradza swoje rodzeństwo i przyłącza się do Białej Czarownicy. Ostatecznie dostrzega swój błąd i zwycięża w nim dobro. Rehabilituje się podczas bitwy z wojskami wiedźmy.
Łucja Pevensie – najmłodsza z rodzeństwa, jest miła, radosna i odważna. Jako pierwsza wchodzi do krainy Narnii. Namawia następnie rodzeństwo do ratowania fauna Tumnusa. Łucja do życia i przygód podchodzi optymistycznie i żywiołowo, w przeciwieństwie do sceptycznego Edmunda. Na tronie zasiada jako królowa Łucja Mężna.
Tumnus – faun - Łucja spotyka tego pół-człowieka pół-kozła podczas swej pierwszej wizyty w Narnii. Jest sługą Białej Czarownicy i ma dla niej chwytać ludzi, jednak ugina się i wypuszcza dziewczynkę. Zostaje aresztowany za zdradę i zamieniony w kamienny posąg na dworze Królowej. Odczarowuje go Aslan. Tumnus jest miły, wrażliwy i opiekuńczy. Zaprzyjaźnia się z Łucją, gdy decyduje się puścić ją wolno.
Pan Bóbr - jest przyjacielem Tumnusa i pomaga dzieciom w odnalezieniu zaginionego fauna. Mieszka w niewielkiej chatce nieopodal tamy. Opowiada rodzeństwu o przepowiedni i prowadzi do Kamiennego Stołu, gdzie mają się spotkać z Aslanem.
Pani Bóbr - uprzejma i dobroduszna żona pana Bobra. Ma silne instynkty macierzyńskie, potrafi dobrze gotować.
Profesor Kirke – starszy, nieco ekscentryczny naukowiec mieszkający w wielkiej rezydencji na wsi. Przygarnia rodzeństwo Pevensie, by uniknęli koszmaru nalotów bombowych w Londynie. Jest mądry i ma otwarty umysł, przekonuje Piotra i Zuzannę, że Narnia może istnieć.
Maugrim – wilk, przywódca Tajnej Policji i wierny sługa Białej Czarownicy. Prowadzi do niej Edmunda, organizuje wyprawę w celu pochwycenia dzieci. Ginie z rąk Piotra, gdy usiłuje schwytać Zuzannę.
Karzeł - jest wiernym sługą i prawą ręką Białej Czarownicy, wykonuje jej wszystkie polecenia, między innymi powozi saniami. Ma wykonać wyrok na Edmunda.
Święty Mikołaj - znany także jako Ojciec Świąt, pojawia się w Narnii epizodycznei, zapowiada, że złe moce Białej Czarownicy przestają działać i mogą nadejść Święta Bożego narodzenia. Ofiarowuje dzieciom artefakty, dzięki którym udaje im się w niedalekiej przeszłości przeżyć.
Władca-Zza-Morza - nie spotykamy się z nim bezpośrednio, to ojciec Aslana i wszechmocny Bóg Narnii.