Triumf Czarownicy
Po odejściu Królowej Aslan informuje dzieci, że muszą przenieść obóz w inne miejsce, przy Brodzie Beruny. Dowództwo przekazuje Piotrowi, sam zaś wydaje się nieszczęśliwy i przygnębiony. Zapowiada, że być może nie weźmie udziału w ostatecznym starciu z wojskami Czarownicy. W nocy Łucja i Zuzanna martwiły się o Aslana i nie mogły zasnąć. Gdy zdały sobie sprawę, że lew opuścił swój pawilon wymknęły się, by zobaczyć dokąd zmierza. Gdy go odnajdują król zwierząt mówi, że mogą z nim podążać, dopóki nie nakaże im odejść. Podczas wspólnej podróży Aslan staje się coraz bardziej apatyczny i depresyjny. Mówi, że obecność ludzi pozwala mu przezwyciężyć samotność. Gdy docierają do Kamiennego Stołu Aslan nakazuje dziewczynkom odejść, jednak te kryją się za krzakiem.
Zuzanna i Łucja obserwują setki monstrualnych potworów, które otaczają Aslana przy Kamiennym Stole. To najgorsze postacie z mitologii i najciemniejszych zakamarków wyobraźni. Pośród nich znajduje się Czarownica. Nakazuje swym sługom związać lwa. Początkowo obawiają się jego reakcji, jednak gdy pozostaje bierny, podekscytowani wykonują rozkaz. Upokarzają go obcinając mu grzywę oraz nakładając mu kaganiec, kopiąc i szydząc z niego. Lew nie protestuje. Po jego związaniu do Kamiennego Stołu podchodzi z kamiennym nożem Czarownica. Mówi, że Aslan przegrał i odbierze mu życie w zamian za życie Edmunda. To ułagodzi Wielkie Czary. Jednak po śmierci lwa odbierze życie także Edmundowi i pozostałym dzieciom. Po jego śmierci zostanie Królową Narnii na zawsze. Łucja i Zuzanna zakrywają oczy, by nie widzieć śmierci Wielkiego Lwa.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 -