Portret Rolanda

Roland prezentuje wzorzec idealnego rycerza. Pochodził on, według założeń modelu wzorowego rycerza, z hrabiowskiego rodu. Posiada wszystkie te cechy, które mają pozytywny wydźwięk. Są to m. in. odwaga, waleczność, oddanie władcy i szacunek dla niego, honor, troska o dobro kraju i współtowarzyszy, gotowość do poświęceń za wiarę. Jest on pobożnym patriotą, który miłuje Boga i swój kraj. Gotowy jest do walki w ich obronie a nawet do poniesienia śmierci. Myśl o szerzeniu chrześcijaństwa i nawracaniu pogan towarzyszyła mu w czasie wypraw. Nawet będąc świadomym, że zbliża się śmierć, ciągle myślał o swojej ojczyźnie i o umiłowanym królu. Był im wierny, w zamian za co król darzył go swą miłością i otaczał troską.

Ponadto jest on mistrzem w rzemiośle rycerskim. Świetnie włada mieczem – Durendalem, ma nadludzką siłę i odwagę. Chcąc dać przykład swym poddanym potrafił sam zaatakować wroga jako pierwszy. Nigdy biernie nie przyglądał się walce, tylko sam aktywnie w niej uczestniczył i rzucał się w najstraszniejszy wir walki.

Jednak nie jest to postać jedynie o pozytywnych cechach charakteru. Odnaleźć w nim można nie jedną wadę. Są to duma i obawa o honor, które nie pozwoliły mu na wezwanie pomocy odpowiednio wcześnie. Widać tu wyraźnie, że honor stał się dla niego ważniejszy niż życie jego rycerzy i jego własne. Brakowało mu rozwagi i umiarkowania. Powinien był wiedzieć, kiedy należy przedłożyć nad własny honor dobro swoje i innych. Ponadto cechował go upór i zaciętość. Nie chciał słuchać rad innych, tylko podejmować decyzje samemu i tym samym brać na swe barki odpowiedzialność za nie. Jest gwałtowny i mściwy i „pyszniejszy od lwa lub leoparda.”

  Dowiedz się więcej