Przygody Tomka Sawyera - streszczenie szczegółowe

Nad rzeką spotkali ludzi, którzy ich nakarmili, a po odpoczynku odwieźli do miasta. Przez kolejne dwa dni Tomek i Becky leżeli w łóżkach, wypoczywając po strasznych przeżyciach. W piątek chłopiec dowiedział się o chorobie Hucka i poszedł go odwiedzić, lecz nie dopuszczono go do chorego. Wdowa Douglas cały czas czuwała przy Finnie, pilnując, aby miał spokój. Dopiero dwa tygodnie później mały włóczęga był na tyle silny, by opowiedzieć o swoich przeżyciach i wysłuchać historii Tomka. Sawyer w drodze powrotnej do domu odwiedził Becky. Sędzia Thatcher powiedział, że teraz już nikt nie zabłądzi w jaskiniach, ponieważ kazał okuć bramę i zamknąć na trzy zamki. Pobladły Tomek wyjawił, że w grocie ukrywa się Indianin Joe.

Rozdział XXXIV

W parę minut później w stronę jaskiń McDougala wyruszyli ludzie, którymi dowodził sędzia Thatcher. Po otwarciu drzwi ujrzeli martwego Indianina, leżącego na ziemi z twarzą tuż przy szczelinie między deskami. Tomek, choć w pierwszej chwili poczuł litość, doznał ulgi, uświadamiając sobie, że jest już bezpieczny. Joego pochowano w pobliżu groty, a następnego dnia po pogrzebie Tomek i Huck spotkali się w ustronnym miejscu, aby omówić sprawę skarbu. Finn ze smutkiem stwierdził, że mogą zapomnieć o złocie. Nagle Sawyer uświadomił sobie, że skarb został ukryty w jaskiniach. Po południu wyruszyli na poszukiwania, kierując się znakami, które zostawił Tomasz. Z trudem dotarli do groty ze źródełkiem, a potem Tomek zaprowadził przyjaciela w miejsce, w którym spotkał Indianina. Pokazał mu krzyż, wymalowany sadzą na ścianie i uśmiechnął się triumfalnie. Zeszli na dół, szukając skrzyni, lecz nic nie znaleźli. W końcu Tomek domyślił się, że Indianin zakopał skarb pod namalowanym znakiem. Po paru minutach kopania odkryli szczelinę, w której leżała skrzynia i kilka przedmiotów, należących do Mieszańca. Przełożyli pieniądze do worków, ciesząc się, że są bogaci. Potem wyszli z jaskini i ruszyli do domu.
Postanowili ukryć skarb na stryszku drewutni wdowy Douglas, a potem podzielić go sprawiedliwie. Przed domem Walijczyka zatrzymali się, by odpocząć i wtedy wyszedł staruszek, mówiąc, aby poszli razem z nim. Pomimo słabych protestów chłopców, zmusił ich, żeby weszli do salonu wdowy, w którym zgromadzili się ludzie, którzy mieli coś do powiedzenia w miasteczku. Pani Douglas powitała ich serdecznie i podała im czyste ubrania, prosząc, aby się przebrali w sypialni.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -  - 9 -  - 10 -  - 11 -  - 12 -  - 13 -  - 14 -  - 15 -  - 16 -  - 17 -  - 18 -  - 19 -  - 20 -  - 21 -  - 22 -  - 23 -  - 24 -  - 25 -  - 26 -  - 27 -  - 28 - 

  Dowiedz się więcej