Przygody Tomka Sawyera - streszczenie szczegółowe

Następnie pobiegł na rynek, gdzie dwie wrogie grupy chłopców przygotowywały się do bitwy. Tomek był dowódcą jednej z nich, a jego najlepszy przyjaciel – Joe Harper, dowodził drugą. Obaj siedzieli na wzniesieniu i wydawali komendy swoim podwładnym. Po długiej i zaciekłej walce zwycięstwo odniosła drużyna Tomka. Chłopcy ustalili warunki i datę kolejnej potyczki, po czym Tomek ruszył w stronę domu. Przechodząc w pobliżu domu Jeffa Tchatchera dostrzegł w ogrodzie nieznajomą dziewczynkę o jasnych długich warkoczach i niebieskich oczach. Śliczna istota natychmiast skradła serce chłopca, który zerkał w jej stronę i po chwili zorientował się, że i ona go spostrzegła. Postanowił udawać, że jej nie widzi i zaczął się popisywać.

Po jakimś czasie zauważył, że dziewczynka zmierza do domu i ze smutną miną oparł się o płot. Nagle rozpogodził się, ponieważ panienka tuż przed zniknięciem za drzwiami rzuciła w jego stronę bratka. Rozejrzał się uważnie, podniósł słomkę i zaczął nią balansować na nosie, nakrywając kwiatek bosą stopą i chwycił go zręcznie palcami. Skacząc na jednej nodze zniknął za rogiem ulicy i szybko schował podarunek pod kurtką.

Do wieczora kręcił się w pobliżu domu, lecz dziewczynka nie pojawiła się, wiec niezadowolony wrócił do swojego domu. Ciotka Polly nakrzyczała na niego za to, że rzucał w Sida ziemią, lecz nie przejął się tym zbytnio. Podczas kolacji próbował wykraść cukier, lecz ciotka uderzyła go w rękę. Kiedy kobieta wyszła do kuchni, Sidney sięgnął po cukierniczkę. Nieoczekiwanie cukierniczka wyślizgnęła mu się z rąk i rozbiła się na podłodze. Tomek poczuł ogromną radość, ale nie odezwał się ani jednym słowem, ciesząc się, że Sid dostanie po głowie.


Ciotka na widok szczątków cukierniczki rozgniewała się i przekonana, że to Tomek ponosi winę, uderzyła go. Chłopiec krzyknął, że to Sid rozbił cukierniczkę, licząc, iż ciotka okaże współczucie. Kobieta poczuła wyrzuty sumienia, lecz w obawie, że jej słowa Tomek odbierze jako przyznanie się do błędu, nie powiedziała nic i odeszła do swoich zajęć. Nadąsany malec usiadł w kącie, rozpamiętując swoje cierpienie. Wyobraził sobie, że ciotka błaga go o wybaczenie, a on zupełnie lekceważy jej prośbę. W końcu, wzruszony wytworami własnej fantazji, rozpłakał się i wyszedł z domu. Początkowo szukał ustronnych miejsc, które odpowiadałyby jego nastrojowi, kiedy przypomniał sobie o bratku. Kwiatek był zgnieciony, co pogłębiło melancholię chłopca. Wreszcie po zapadnięciu zmroku ruszył w stronę domu i zatrzymał się obok domku, w którym mieszkała dziewczynka.

  Dowiedz się więcej