klp.plFrances Hodgson Burnett (angielska powieściopisarka) przyszła na świat 24 listopada 1849 roku w niewielkiej miejscowości Cheetham Hill w pobliżu Manchesteru w Wielkiej Brytanii. Jej rodzice, Eliza Boond i Edwin Hodgson, prowadzili niewielki sklep z artykułami do wystroju wnętrz. W roku 1853, kiedy Frances miała niespełna cztery lata, zmarł jej ojciec. Obowiązek utrzymania podupadającej firmy i wychowywania pięciorga dzieci spadł na Elizę Hodgson. Pomimo usilnych starań w 1865 roku podjęła decyzję o sprzedaży sklepu i przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych, gdzie mogła liczyć na wsparcie swego brata. Rodzina Hodgsonów zamieszkała w Knoxville, w stanie Tennessee, gdzie żyła w dość skromnych warunkach. Tam Frances ukończyła prywatną szkołę i zmuszona trudną sytuacją finansową, podjęła pierwszą pracę.
Frances już od najmłodszych lat przejawiała zainteresowanie literaturą. W wieku siedmiu lat powstały jej pierwsze wiersze i krótkie opowiadania, w których wykazała się fantazją i nieprzeciętną wyobraźnią. W 1868 roku podjęła współpracę z lokalnymi czasopismami: „Godey’s Lady’s Book” i „Scribner’s Magazine”. Dwa lata później zadebiutowała niewielkim opowiadaniem, co dało początek jej licznym pracom literackim, publikowanym w popularnych magazynach. Za każde opowiadanie otrzymywała około dziesięciu dolarów, dzięki czemu skutecznie wspierała rodzinny budżet.
W roku 1873 wyszła za mąż za miejscowego lekarza, Swana M. Burnetta, którego poznała w wieku piętnastu lat, tuż po przyjeździe do Knoxville. Rok później przyszedł na świat ich syn, Lionel i wkrótce po jego narodzinach rodzina Burnettów wyjechała do Francji. Tam urodził się ich drugi syn, Vivian. Narodziny chłopca zbiegły się z powieściowym debiutem pisarki, który stanowił swoisty przełom w jej życiu i ugruntował jej pozycję pisarską. W 1877 roku ukazała się jej powieść z życia górników w Yorkshire: „Panna Lowrie”, która spotkała się z uznaniem i aprobatą krytyki literackiej. Pomimo sukcesu, jaki odniosła książka, w wyniku braku regulacji prawnych, dotyczących praw autorskich, Francis nie otrzymała za honorariów za angielski nakład powieści. W tym samym roku, po miesiącach spędzonych w Europie i licznych podróżach, państwo Burnett wraz z synami wrócili do Stanów Zjednoczonych, osiedlając się w Waszyngtonie. Lata następne to okres niebywale twórczy w życiu Frances Hodgson Burnett. Niemal co roku wydawała kolejną powieść bądź zbiór opowiadań, oddając się swojej pasji z niebywałą energią. Praca literacka, coraz bardziej kolidująca z obowiązkami żony i matki, powodowała nieustanne konflikty z mężem, co ostatecznie doprowadziło ich do decyzji o rozwodzie, który miał miejsce w 1898 roku. Pisarka przeniosła się do Anglii, gdzie w 1890 roku poślubiła Stephena Townsenda, kierownika wydawnictwa, z którym podjęła współpracę. W tym samy roku, w wieku zaledwie szesnastu lat, zmarł jej starszy syn, Lionel, co przyczyniło się do załamania nerwowego Frances. Dwa lata później rozpadło się jej drugie małżeństwo.
Od tej pory pisarka często zmieniała miejsca zamieszkania. Liczne problemy rodzinne i finansowe, a także nieszczęśliwe małżeństwa sprawiły, że zwróciła się w stronę spirytualizmu i teozofii. W 1905 roku wróciła do Stanów Zjednoczonych i przyjęła obywatelstwo amerykańskie. Osiedliła się na Long Island, gdzie powstały jej kolejne książki.
Rozgłos, powodzenie i uznanie krytyki, przyniosły jej przede wszystkim książki dla dzieci i młodzieży. Jako pisarka dla najmłodszych czytelników zadebiutowała w 1886 roku, powieścią „Mały Lord”, która powstała pod wpływem młodszego syna, Viviena. Historia ubogiego chłopca, którego życie zmienia się po zamieszkaniu u nieznanego, bogatego dziadka, przysporzyła Frances rzeszę czytelników i stała się światowym bestsellerem, zapewniając autorce również sukces finansowy. W latach następnych powstawały kolejne powieści (łącznie około czterdziestu), między innymi: „Mała księżniczka” (1888), „Leśna boginka” (1893), „Mali wędrowcy” (1895), „Sekret markizy” (1901), „Tajemnica dworu w Stornham” (1901), „Tajemniczy ogród” (1909), „Kraina błękitnych kwiatów” (1909), „Zaginiony książę” (1914), „Panna szlachetnego rodu”, „Słodkie lwiątko”, „Klejnoty ciotki Klotyldy”. W 1920 roku ukazała się jej powieść „White People”, poświęcona pamięci Lionela.
Frances Hodgson Burnett zmarła 29 października 1924 roku w Plandom. Spoczywa na Cmentarzu Roslyn, obok swych synów, Viviena i Lionela. Jest jedną z najbardziej poczytnych pisarek anglo-amerykańskich, a krytyka literacka określiła ją mianem „tytana epoki późnowiktoriańskiej”.
Autor: 