Następnym świadkiem jest Kucharka Księżnej. Król prosi, by powiedziała, z czego wykonane są ciastka, a ona odpowiada, ze z pieprzu. Suseł przez sen wypowiada słowo „syrop” i sala pogrąża się w chaosie. Wśród szaleństwa znika Kucharka, a Król nakazuje wezwanie kolejnego świadka, którym okazuje się Alicja.
12. Zeznanie Alicji - streszczenie rozdziału
Alicja podnosi się gwałtownie na wezwanie Białego Królika. Zapomina, że urosła i przewraca ławę przysięgłych, a następnie próbuje umieścić wszystkich ławników na swoich miejscach. Mówi, że nie ma nic wspólnego z ciastkami, które Król uznała za bardzo ważne. Biały Królik poprawia Króla i to co było ważne okazuje się nieważne. Król zgadza się z tym mrucząc pod nosem słowa „ważne” i „nieważne”.
Król przywołuje jeden z paragrafów o numerze 42, który stwierdza, że osoby wyższe niż mila powinny opuścić salę sądową. Wszyscy patrzą na Alicję, a ta oskarża Króla, że na bieżąco tworzy prawo. Władca tłumaczy, że to najstarsze prawo, zaś Alicja tłumaczy, że jeśli tak jest to powinno być pierwsze w kolejności. Król milknie przed wydaniem werdyktu. Biały Królik oznajmia, że najpierw musi być przedstawiona większa ilość dowodów. Przedstawia dokument, który miał napisać Walet, jednak nie jest on napisany jego ręką. Nie widnieje tam nawet jego podpis. Król tłumaczy, że nie podpisał pisma, ponieważ miał coś do ukrycia. Sad przychyla się do takiej argumentacji, a Król stwierdza, że dokument obciąża Waleta.
Alicja żąda odczytania poematu z dokumentu. Choć wydaje się, że utwór nie ma sensu, Król wnioskuje z jego słów o winie Waleta. Królowa żąda, aby ławnicy najpierw wydali wyrok, a dopiero później się nad nim zastanowili. Alicja uważa to za bzdurę, a wściekła Królowa skazuje ją na ścięcie. Alicja zdążyła urosnąć do swych normalnych rozmiarów, dlatego nie boi się talii kart. Cała talia spada na Alicję, która budzi się na kolanach siostry, na brzegu rzeki.
Alicja opowiada siostrze o swych przygodach w Krainie Czarów, a ta proponuje jej by poszła na podwieczorek. Siostra Alicji pozostaje nad rzeką i rozmyśla o opowieści dziewczynki. Wyobraża sobie postaci z jej snu, jednak wie, że jeśli tylko otworzy oczy one znikną. Wyobraża sobie, że gdy Alicja urośnie zachowa proste serce i dziecięce wartości, a o swoim śnie opowie może swym dzieciom.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 -