klp.plKrólowa Kier jako władczyni Krainy Czarów jest postacią wyjątkową. Aby odkryć na czym opiera się magiczna, nonsensowna kraina Alicja musi poznać tę antypatyczną postać. Jest uosobieniem wszystkiego, czego dziewczynka nie lubi.
Królowa, w przeciwieństwie do wielu innych postaci z Krainy Czarów nie jest bardzo zwariowana, a jej zachowanie nie odbiega od normy. Jedyną pasją władczyni jest rządzenie i wydawanie rozkazów. W stylu swego rządzenia jest bezwzględna. W Krainie Czarów jest ona najsilniejszą osobą, która budzi w innych strach. Dominuje nawet nad władcą – Królem Kier.
W jej obecności także Alicja doznaje uczucia strachu, chociaż zdaje sobie sprawę, że Królowa jest tylko kartą do gry. Gryf informuje dziewczynkę, że władczyni nigdy jednak nie wykonuje swych rozkazów dotyczących ścięcia głowy jej niepokornych podwładnych, co pokazuje, że jej siła leży wyłącznie w retoryce (umiejętności mówienia, rozkazywania). Jej zachowanie potwierdza, że Kraina Czarów jest miejscem, gdzie brakuje logiki i sensu.
W Krainie Czarów kontrolująca je Królowa Kier jest podstawowym przeciwnikiem Alicji. Symbolizujące tę postać serce wskazuje na podstawowy problem, z jakim musi się zmierzyć dziewczynka. Gdy Alicja obnaża sztuczność tej postaci, uświadamiając sobie, że jest tylko kartą do gry, budzi się i powraca do dobrze znanego realnego świata. Choć Alicja odkrywa sekret Królowej w połowie książki, waha się obnażyć jej iluzoryczną władzę nad mieszkańcami Krainy Czarów. Obecność Królowej wciąż wzbudza strach zarówno w dziewczynce, jak i innych bohaterach.
Królowa działa jako bezwzględny oraz autorytarny władca, z zamiłowaniem do decydowania o ścięciu głowy tym, którzy w jakiś sposób jej dopiekli. Wykorzystuje żywe istoty jak przedmioty, gra w krokieta używając flamingów i jeży, zaś swych poddanych - karty jak sprzęt.
Podczas metaforycznej drogi Alicji poprzez Krainę Czarów do dorosłości, Królowa Kier staje się zagrożeniem dla bohaterki w jej dorastaniu do kobiecości. Podczas podróży w magicznym świecie kilkakrotnie tożsamość Alicji zostaje zagrożona, jednak to obecność i zachowanie królowej wydają się najbardziej bezpośrednie, choć subtelne. Królowa Kier wbrew woli Alicji próbuje wzbudzić jej seksualne przebudzenie (okrzyk „ściąć ją” interpretuje się jako nawoływanie do utraty dziewictwa), jednak ostatecznie Alicja decyduje się jej przeciwstawić i obnażyć władczynię jako zwykłą kartę do gry.
Autor: