Alicja jest siedmioletnią, rozsądną dziewczynką pochodzącą z zamożnej angielskiej rodziny. Przez przypadek trafia do dziwnego świata wykreowanego dzięki dziecięcej wyobraźni i fantazji. Alicja ma silne poczucie własnej tożsamości, wierzy, że rzeczywistość wokół niej oparta jest na jasnych, logicznych i konsekwentnych zasadach. Znajomość świata przez Alicję jeden z krytyków opisał jako „bezcielesny intelekt”.
Alicję cechuje wielka ciekawość świata. Próbuje dopasować swoje różnorodne doświadczenia do jasnego i przejrzystego znaczenia świata. Dziewczynka podchodzi do Krainy Czarów niczym antropolog, jednak zachowuje silne poczucie swej przynależności klasowej i pochodzenia. Czuje się dobrze wykształcona, co szczególnie widać we fragmencie, gdy przyrównuje się do koleżanek z klasy, jednak tak naprawdę mylą się jej pojęcia, nie zna też tabliczki mnożenia. W Krainie Czarów ma obsesję na punkcie dobrych manier – stara się zachowywać kulturalnie, a inne stworzenia oskarża o brak podstawowych zasad. Na poszczególne postaci patrzy z góry, czując swą wyższość, jest pobłażliwa wobec stworzeń, które uznaje za mniej uprzywilejowane.
Podczas wędrówki przez Krainę Czarów Alicja, zgodnie ze swym zwyczajem, często rozmawia z sobą, a nawet sobie rozkazuje. Udziela sobie dobrych rad, choć rzadko się do nich stosuje. Podczas zabaw udaje czasem dwie osoby naraz (np. podczas gry w krokieta). W trudnych sytuacjach zdarza się jej płakać, jednak stara się sama siebie pocieszyć.
Zderzenie racjonalnego i stałego świata Alicji z nielogiczną, a wręcz nonsensowną Krainą Czarów, powoduje, że dziewczynka czuje się niepewnie i źle. Irytuje ją wciąż zmieniający się wzrost – raz jest mniejsza od szczeniaczka, innym razem przez swój gigantyczny wzrost zostaje uwięziona w domku Białego Królika.
W Krainie Czarów na oczach Alicji ściera się jej pragnienie porządku i ładu z chaosem i szaleństwem. Biały Królik kwestionuje jej przynależność klasowa, gdy myli ja ze swoją służącą, zaś rozmowa z Szarakiem Bez Piątej Klepki, Zwariowanym Kapelusznikiem czy Gołębiem stanowią wyzwanie dla jej zdrowego rozsądku. Ich pokrętna logika ma sens jedynie w kontekście rzeczywistości Krainy Czarów. Co ważniejsze, fantastyczny świat kwestionuje jej postrzeganie dobrych manier, wciąż atakując ją chamstwem i lekceważącymi postawami napotkanych istot. Podstawowe przekonania Alicji są podważane na każdym kroku, dlatego przeżywa ona kryzys tożsamości. Dziewczynka stara się być wierna swoim zasadom w świecie, w którym zostaje zburzone jej poczucie porządku. Wciąż musi wybierać między własnym postrzeganiem, a wyborem zasad panujących w Krainie Czarów.
Siedmioletnia dziewczynka w magicznym świecie poddawana zostaje wielu próbom. Jej proste wyobrażenia o świecie zostają zachwiane. Mimo to pragnie zachować zdrowy rozsądek oraz być wierna zasadom, w jakich została wychowana (dobre maniery, świadomość pozycji społecznej, szacunek dla rozumu). Z próby tej wychodzi zwycięsko.