(2/9) „Cudzoziemka” - cytaty - klp.pl
Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl Lektury Analizy i interpretacje Motywy literackie Epoki
Róża caÅ‚a jaÅ›niaÅ‚a swoim niedobrym piÄ™knem. Ach, to wtedy Adam popeÅ‚niÅ‚ owo szaleÅ„stwo, podniósÅ‚ w górÄ™ laskÄ™, zachrypiaÅ‚: – Won, won, poszoÅ‚ won – i ramieniem, skaczÄ…cym konwulsyjnie, wskazywaÅ‚ drzwi prezesowi sÄ…du. I to wtedy także Róża po raz pierwszy w małżeÅ„stwie pozwoliÅ‚a w peÅ‚nym Å›wietle zobaczyć swojÄ… twarz, skurczonÄ… od namiÄ™tnych uczuć.
- GÅ‚upi, gÅ‚upi! – krzyczaÅ‚a – po tysiÄ…ckroć gÅ‚upi! Czego siÄ™ boisz, czego siÄ™ wÅ›ciekasz? Nikogo nie pokocham nigdy – wszystko, Å›wiat caÅ‚y za mnÄ… zatrzaÅ›niÄ™ty na wieki!!! NÄ™dzna ja, nieszczęśnica, w złą chwilÄ™ urodzona.
(21)

Z tego, że jeden czÅ‚owiek nie może przesÅ‚onić sobÄ… Å›wiata, ani Å›wiata czy narodu reprezentować; a także, że zemsta niczego nie uleczy, że jest zadaniem Å›miesznym, bo winowajca zawsze pozostaje nieznany, mÅ›ciciel zaÅ› ostrze kary sam przeciw sobie obraca. Róża to wiedziaÅ‚a, ale czuÅ‚a inaczej. Dla niej – wbrew wszelkiemu sensowi – jeden czÅ‚owiek przesÅ‚oniÅ‚ Å›wiat, jeden czÅ‚owiek reprezentowaÅ‚ naród i jedna tylko niedorzeczna zemsta byÅ‚a uczuciem, którym oddychaÅ‚o serce. Taka Róża byÅ‚a gÅ‚upia. (22)

"Skrzypce to poczÄ…tek caÅ‚ego mego nieszczęścia – mawiaÅ‚a później Róża. – Cóż za gÅ‚upia Å›miaÅ‚ość, co za podÅ‚ość zniszczyć komuÅ› życie, wyrwać z domu, z gimnazjum! (jakie ja miaÅ‚am stopnie! żeby nie arytmetyka, na pewno skoÅ„czyÅ‚abym z cyfrÄ…, u nas w Taganrogu gimnazjum byÅ‚o pod protektoratem gubernatorowej). Od przyjaciół oderwać! z dobrego ustalonego bytu! I dlaczego? Dlatego, że starej pannie, że Luizie, tej od siedmiu boleÅ›ci, zachciaÅ‚o siÄ™ "polskie dzieciÄ™ ratować". A także swój sÅ‚awetny ród gwiazdÄ… artystycznÄ… ozdobić. Ojciec, znaczy siÄ™, byÅ‚ bohater narodowy, kamrat Napoleona, a bratanica, ot, pierwszÄ… polskÄ… skrzypaczkÄ… bÄ™dzie! (...)" (32)

- Moje dziecko, zadaj kanarkowi siemienia i kÅ‚adź siÄ™ na spoczynek. A od jutra woÅ‚ać ciÄ™ bÄ™dÄ™ Éveline. Róża... tu w Warszawie caÅ‚e Nalewki rozbrzmiewajÄ… tym ordynaryjnym imieniem. Nie życzÄ™ sobie, aby córka mego brata (...), aby wnuczka kapitana wÅ‚oskich legionów – uważana byÅ‚a za IzraelitkÄ™! Trzebaż doprawdy lekkomyÅ›lnoÅ›ci tej Sophie, aby takie imiÄ™ dać polskiemu dziewczÄ™ciu!
Ale MichaÅ‚ nie zgodziÅ‚ siÄ™ na Éveline. (...)


strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -  - 9 - 


Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij




  Dowiedz siÄ™ wiÄ™cej
1  Streszczenie „Cudzoziemki” w piguÅ‚ce
2  Charakterystyka i tragizm Róży Å»abczyÅ„skiej
3  Czas akcji i narracja „Cudzoziemki”