klp.plHerkules Poirot - charakterystyka
Herkules Poirot urodził się w Belgii, gdzie następnie pracował jako oficer policji. Konkretnej daty urodzin nie poznajemy. Z innych powieści o Poirocie można się dowiedzieć, że bohater przeprowadził się do Anglii po I wojnie światowej i rozpoczął karierę prywatnego detektywa. Jego współpracownikami byli sekretarka Lemon oraz służący Georges. W utworze nie dowiadujemy się niczego o jego bliższej rodzinie. Detektyw mieszkał sam w swym londyńskim mieszkaniu, które miało wygląd nowoczesny i lśniło chromem. Nawet fotele miały kanciaste kształty. Jego pokój był kwadratowy, znajdowały się tam kwadratowe meble i jedna współczesna rzeźba.
Poirota cechuje mały wzrost, jajowata głowa, starannie pielęgnowane wąsy, które były ozdobą jego górnej wargi. Jego ubiór był zawsze nienaganny. Nosił sztuczkowe spodnie, nienaganny czarny żakiet i starannie zawiązany krawat, a także lakierki. Miał jajowatą głowę i olbrzymie wąsy. Niczym nie przypominał więc swego mitologicznego imiennika. Gdy stanął przed lustrem zastanawiał się: „Oto współczesny Herkules, jakże odmienny od tego niesmacznego wizerunku nagiego osobnika z przerostem mięśni, wywijającego maczugą. Ot, mała, zwarta postać, tak bardzo na miejscu, w wielkomiejskim ubraniu i z wąsem – wąsem o zapuszczeniu jakiego antyczny Herkules nie mógłby nawet marzyć, wąsem wspaniałym, a zarazem wyszukanym.”
Mężczyzna według niektórych do przesady dbał o strój i formy towarzyskie. Poirot był pedantem. Ponadto był bardzo oszczędny. Gdy popsuła się podczas śnieżycy limuzyna - luksusowy messarro gratz, nie chciał wynająć innego samochodu twierdząc, że przecież ma swój. Nie był jednak chciwy i w uzasadnionych sytuacjach gotowy był zrezygnować ze swego honorarium.
Belg miał także obsesję na punkcie porządku i symetrii, żywił pogardę wobec klasycznych metod detektywistycznych. Dlatego przez niektórych określany był jako „nadęty belgijski detektyw”. Zdecydowanie w swojej pracy stawiał na psychologię zbrodni i doskonale znał ludzką naturę. Przede wszystkim był inteligentny oraz cechowała go przebiegłość. Uważał się za eksperta, który nigdy się nie myli. Często powtarzał, że „Herkules Poirot nigdy nie przegrywa” i że z każdej sytuacji jest jakieś wyjście. Dzięki profesjonalizmowi zawsze udawało mu się odkryć przestępcę, który dzięki temu nie unikał sprawiedliwości. Poirot potrafił być też zgryźliwy i ironiczny.
Mimo zgryźliwości i natręctw bohater był wrażliwy na krzywdę i niesprawiedliwość. Jego celem było czynienie świata lepszym, o czym wspomina przyrównując się do Herkulesa: „A jednak między Herkulesem Poirot a Herkulesem starożytnym istniało pewne podobieństwo – i jeden, i drugi miał bez wątpienia znaczny udział w uwalnianiu świata od chwastów... I jednego, i drugiego można by nazwać dobroczyńcą społeczności, w której przyszło mu żyć...” Detektyw nie wydał na przykład Amy Carnaby, gdy podstępem próbowała sobie i innym zapewnić godziwą starość, nie wydał też hrabiny Very Rossakoff, która wydaje się być jedyną od wielu lat i trwałą miłością.
Poirot to niezwykła osobowość. Na pewno na co dzień nie jest łatwą osobą we współżyciu. Jednak jego intelekt połączony z dobrym sercem może imponować. Dzięki temu jest to bohater, którego warto naśladować i podziwiać.
Autor: