W utworze „Klacze Diomedesa” mamy do czynienia z rozprowadzaniem wśród bogaczy narkotyków. Używki to właśnie klacze Diomedesa, które żywią się mięsem – niszczą ludzi. W kolejnej historii Poirot ma za zadanie odszukać zrabowany i przemycany obraz Rubensa zatytułowany „Pas Hipolity”. Złoty pas był symbolem męstwa, w mitologii Herkules odebrał go Hipolicie, przywódczyni Amazonek walczących z mężczyznami. Dodatkowym kontekstem może być miejsce akcji - żeńska szkoła prowadzona przez panią Pope, której wychowawczynie „napadły” Poirota. W prześmiewczy sposób autorka stado Geryona przyrównuje do sekty, w której doktor Andersen werbuje starsze osoby utrzymujące działalność sekty i zapisujące jej oszczędności całego życia. Pierwotny Herkules miał wykraść woły Gerionowi - olbrzymowi o trzech głowach, sześciu rękach i sześciu nogach. Heros pokonał go i wrócił z wołami do Myken. U Christie Poirot przechytrza podstępnego doktora Andersena.
W „Jabłkach Hesperyd” antyczny motyw wygrawerowany jest na drogocennym kielichu Borgiów. Detektywowi udaje się go odnaleźć. W ostatniej historii Poirot schodzi do „Piekła”, które okazuje się modnym klubem nocnym prowadzonym rzekomo przez jego dawną znajomą – rosyjską hrabinę. U wejścia do tego swoistego Hadesu na straży stoi pies – Cerber, aby przejść trzeba go przekupić. Klub „Piekło” okazuje się dyskoteką - miejscem przemytu narkotyków i drogocennych kamieni. Dzięki zniewoleniu Cerbera Poirotowi udaje się odzyskać kokainę.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -