Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl Lektury Analizy i interpretacje Motywy literackie Epoki
Większość mieszkańców Miasta nad Jeziorem przetrwała atak poczwary. Nie ucierpiało też ich bydło i ziemia. Ludzie byli jednak zdruzgotani i przerażeni. Większość z nich opłakiwała dzielnego Barda, gdy ku ich zaskoczeniu mężczyzna wypłynął na powierzchnię Długiego Jeziora. Bohater został okrzyknięty mianem króla Dal. Władca Esgaroth powiedział swoim podwładnym, że kto chce może wyruszyć z Bardem do jego zniszczonego miasta i pomóc mu w odbudowie. Ludzie jednak byli podekscytowani z innego powodu. Wiedzieli, że skoro zginął smok, strzeżony przez niego skarb może stać się ich własnością. Dzięki złotu Samotnej Góry zamierzali odbudować Esgaroth i Dal.



Rozdział XV – Chmury się zbierają

Thorin zorientował się, ze patki krążące wokół góry są padlinożerne. Nagle podleciał do nich drozd, który wyraźnie usiłował im coś przekazać. Krasnoludy potrafiły porozumiewać się tylko z krukami. Balin wspomniał, że przyjaźnił się kiedyś z dzielnym krukiem imieniem Kark, który był przywódcą stada. Słysząc te słowa drozd odleciał, by po chwili powrócić ze starym krukiem Roakiem, synem Karka. Ptak wyjawił wędrowcom, że Smaug nie żyje. Radość wędrowców trwała jednak krótko, ponieważ ptak dodał, że ludzie i elfy leśne zmierzają właśnie po skarb Samotnej Góry:
„(…) trzynastu – to tylko garstka niedobitków wielkiego plemienia Durina, które niegdyś tutaj mieszkało, a dziś rozproszyło się po świecie. Jeśli chcecie posłyszeć moja radę, ufajcie nie władcy Miasta na Jeziorze, lecz raczej temu człowiekowi, który strzałą z łuku zabił smoka. To Bard z rodu Giriona, pana doliny Dal, mąż ponury, lecz uczciwy. Po długich wiekach nieszczęść doczekamy się znów pokoju między krasnoludami, ludźmi i elfami. Ale może to was kosztować dużo złota!”.




Wściekły Thorin rozkazuje Roakowi, by ten wysłał kruka do jego kuzyna Daina, który może przybyć pod Samotną Górę z armią krasnoludów w ciągu tygodnia. Ptak szczerze odradzał takie rozwiązanie, ale wykonał rozkaz Dębowej Tarczy. Mimo sprzeciwu Bilba, wędrowcy powrócili do Samotnej Góry i zaczęli umacniać jej fortyfikacje.

Piątej nocy krasnoludy dostrzegły, że ich przeciwnicy dotarli do miasta Dal u zbocza góry. Z czasem pod wejściem do Samotnej Góry zaczął powstawać obóz ludzi i elfów leśnych. Bard zwrócił się do Thorina z prośbą o naradę, lecz dumny krasnolud odmówił. Mężczyzna ogłosił, że to on zabił Smauga, a część skarbów pochodziła z Dal, więc należą się właśnie jemu. Dębowa Tarcza jednak utrzymywał, że może wypłacić ludziom pieniądze za gościnę, jaką się wykazali podczas pobytu jego i jego towarzyszy w Mieście nad Jeziorem i nic poza tym. Bard wiedział, że za kilka dni krasnoludom skończą się zapasy i sami się poddadzą.





strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -  - 9 -  - 10 -  - 11 -  - 12 -  - 13 -  - 14 -  - 15 -  - 16 -  - 17 - 


Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij






  Dowiedz się więcej
1  „Hobbit” – streszczenie w pigułce
2  Charakterystyka Gandalfa
3  cytaty