„Hobbit” – streszczenie szczegółowe

Hobbit z Gandalfem udali się u boku króla elfów do Mrocznej Puszczy. Bilbo nie chciał ponownie przedzierać się przez niebezpieczny las. Wyjawił na pożegnanie królowi elfów, że wykradł z jego piwnicy spore zapasy jedzenia i wina. W ramach rekompensaty Baggins podarował władcy perłowy naszyjnik ze swojej szkatułki. Później wędrowcy dotarli do domu Beorna, gdzie spędzili zimę. Okoliczne lasy stały się o wiele bezpieczniejsze, odkąd wyniosły się z nich gobliny, więc zaczęli się w nich osiedlać ludzie.

Wczesną wiosną Gandalf i Bilbo ruszyli dalej. Hobbit oglądając się za siebie w kierunku Samotnej Góry powiedział:

„Tak oto śnieg spada po ogniu, a nawet smoki nie unikną końca (…) Teraz marzę już tylko o moim wygodnym fotelu”.

Rozdział XIX – Ostatni akt

Pierwszego dnia maja dotarli do Rivendell. Tam wreszcie Bilbo dowiedział się, co Gandalf robił przez cały czas odkąd rozstali się przed wejściem do Mrocznej Puszczy. Bohater uczestniczył w wielkiej naradzie dobrych czarodziejów, której zadaniem było „wypędzić Czarnoksiężnika z jego mrocznej fortecy w południowej części Puszczy”. Kiedy to się stało Mroczna Puszcza wyraźnie odżyła i stała się lepszym miejscem.

Po tygodniu opuścili Rivendell i wyruszyli w kierunku Hobbitonu. Po drodze minęli skamieniałe trolle. Postanowili także zagarnąć ich skarb, ponieważ komuś na pewno przyda się złoto.

Wreszcie, po ponad roku nieobecności, Bilbo dostrzegł swój kochany domek i zaśpiewał:

„Wiodą, wiodą drogi w świat,
Wśród lesistych gór zieleni,
W mrocznych grotach znacząc ślad,
Wśród zbłąkanych mknąc strumieni.
Poprzez zimny biały śnieg,
Łąki kwietne i majowe,
Omijając skalny brzeg
I pagóry księżycowe.

���

Wiodą, wiodą drogi w świat,
Pod gwiazdami mkną na niebie -
Choć wędrować każdy rad,
W końcu wraca w dom, do siebie.
Oczy, które ognia dziw
Oglądały i pieczary,
Patrzą czule w zieleń niw
I kochany domek stary”.

Gandlaf był pod wrażeniem zmian, jakie zaszły w hobbicie w ciągu ostatniego roku. Mieszkańcy wioski byli w szoku, widząc Bagginsa całego i zdrowego, ponieważ od miesięcy uważali go za zmarłego. Przez wiele tygodni musiał udowadniać hobbitom, nawet rodzinie, że to naprawdę on, a niektórzy i tak nigdy mu nie uwierzyli. Długo musiał dochodzić, kto wziął co z jego domku, ale udało mu się odzyskać większość rzeczy.

  Dowiedz się więcej