Grecy:
Grecy są przedstawieni w Iliadzie jako zdyscyplinowani, honorowi żołnierze.
Agamemnon, syn Atreusa (zwany dlatego Atrydą), król Myken, dowódca wojsk greckich. Mężny, bohater, często jednak zapatrzony w siebie i sprzyjający tylko własnym, partykularnym interesom.
Menelaos - brat Agamemnona, syn Atreusa (zwany dlatego Atrydą), król Sparty, mąż Heleny. Człowiek silny, mężny i honorowy, wspaniały wojownik. Swoje możliwości pokazuje w wygranym pojedynku z Parysem.
Patrokles – ukochany przyjaciel Achillesa, ginie z rąk Hektora.
Odyseusz – heros silny, ale niespecjalnie piękny, jego głównymi atutami są spryt i przebiegłość. Główny bohater drugiego eposu Homera, Odysei.
Nestor – starszy wiekiem Grek, służący innym swoją mądrością i radą.
Poza tym w Iliadzie występują także: Ajaks, Teukr, Diomedes, Idomeneus.
Trojanie:
Trojańczycy są ukazani w Iliadzie zupełnie inaczej niż Grecy. Są chełpliwi, bardziej niż Grecy hałaśliwi, a w bitwie mniej zdyscyplinowani. Sami prowokują potyczki i pojedynki. Trojańczycy są ukazani głównie z perspektywy Parysa (ukazanego w utworze bardzo negatywnie), nie brak u nich jednak mężnych wojowników jak Hektor, czy postaci tragicznych, jak Hekabe, Andromacha czy Priam.
Priam, król Troi – stateczny, mądry.
Parys (Aleksander) - syn Priama i Hekabe. Odznacza się wyjątkową urodą, jest jednak nieodpowiedzialny i dziecinny. Uwiódł Helenę, cała wojna toczy się z powodu jego namiętnej miłości do kobiety. Parys w ogóle nie umie walczyć, jest tchórzliwy, egoistyczny, nieuczciwy i ściąga klęskę na swój lud.
Poza herosami w Iliadzie występują trzy postaci kobiet z obozu Trojańczyków:
Helena – żona Menelaosa, króla Sparty. To z jej przyczyny rozgrywa się wojna. Jest postacią niejednoznaczną. Z jednej strony żałuje swojego związku z Parysem, z drugiej – nie potrafi się z niego wyplątać. Osoba próżna, przekonana o swojej wyjątkowej urodzie i dumna z roli, którą odegrała w historii.
Andromacha – żona Hektora, kochająca męża. Hektor ma z nią synka. Wzruszająca jest scena, w której żegna Hektora, udającego się na pojedynek z Achillesem. Małżeństwo Hektora i Andromachy zostało przedstawione jako wzór prawdziwej miłości, gotowej do poświęceń, i skontrastowane w utworze z parą Heleny i Parysa – kochanków-egoistów, których nie łączy głębsze uczucie.
Hekabe – żona Priama, matka Parysa.