klp.plI okres twórczości
Poeta występuje tutaj jako rzecznik skrzywdzonych i poniżonych. Na tematykę jego twórczości w tym okresie z pewnością wpłynęło jego chłopskie pochodzenie. W jego utworach dominowała tematyka społeczna, podejmował m. in. kwestię biedy chłopa i jego położenia. Z tego czasu pochodzi cykl sonetów Z chałupy i wiersz W chałupie.
II okres twórczości (przełom modernistyczny)
Na tym etapie swojej twórczości Kasprowicz pod wpływem poezji modernistycznej nie był już tzw. „społecznikiem”. Stał się poetą typowym dla epoki dekadenckiej. Rok 1898 uważa się za przełomowy w jego twórczości. Właśnie w tym roku powstał tomik jego utworów zatytułowany Krzak dzikiej róży. Do cech tego okresu twórczości zaliczyć możemy:
- Bunt wobec Boga i katastrofizm w Hymnach
- Zrezygnowanie z tematyki społecznej
- Niechętna i pogardliwa postawa poety wobec społeczności, której dawniej był obrońcą (niechęć wybitnej jednostki do tłumu)
- Zastąpienie wcześniejszego naturalizmu symbolizmem i ekspresjonizmem
III etap twórczości (postawa franciszkańska)
W tym okresie twórczości poety miała miejsce kolejna przemiana. Z buntującego się przeciwko Bogu artysty stał się głosicielem filozofii św. Franciszka. Nowa postawa poety zostaje ujawniona w tomiku wierszy Księga ubogich. Etap ten przynosi nie tylko pogodzenie się z Bogiem i franciszkańską postawę wobec bliźnich, ale także uwielbienie przyrody i jej piękna. Poeta głosi również kult człowieka prostego i jego mądrości.
W tym okresie Kasprowicz osiada w Poroninie. Należy wymienić następujące tytuły z tego okresu:
- Hymn św. Franciszka z Asyżu
- Chwile
- Księga ubogich
- Mój świat
Autor: