Antoine de Saint-Exupéry – biografia

Jean-Baptiste Antoine Marie Roger de Saint-Exupéry urodził się 29 czerwca 1900 roku w Lyonie we Francji. Był trzecim dzieckiem hrabiego Jeana de Saint-Exupéry i Marie de Fonscolombe. W roku 1904 stracił ojca, który zmarł na udar mózgu, i wraz z matką i rodzeństwem zamieszkał na zamku u ciotki. W wieku ośmiu lat ukończył kurs przygotowawczy w szkole chrześcijańskiej. W 1909 roku, na życzenie dziadka, Fernanda de Saint-Exupéry, Antoine i jego młodszy brat, François, rozpoczęli naukę w szkole, prowadzonej przez jezuitów, do której uczęszczali przez pięć lat. Antoine w wieku dwunastu lat odbył swój pierwszy lot samolotem jako pasażer. Już wówczas ujawniły się jego zdolności literackie i techniczne – pisał wiersze i skonstruował „rowerolot”, przytwierdzając do dziecięcego roweru skrzydła z naciągniętych na ramę prześcieradeł.

W roku 1915 rozpoczął naukę w szkole w Szwajcarii, a następnie w Paryżu. W 1919 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych. W czasie studiów opatentował kilkanaście projektów usprawnień i rozwiązań technicznych, dotyczących budowy silników samolotowych i pilotażu.

Momentem przełomowym w życiu Antoine’a de Saint-Exupéry’ego okazał się rok 1921, kiedy to 9 kwietnia otrzymał powołanie do służby wojskowej w 2 Pułku Lekkiej Kawalerii, a następnie skierowano go do Strasburga na szkolenie pilotażowe. W dniu 9 lipca 1921 roku odbył swój pierwszy samodzielny lot, a w kilka tygodni później otrzymał licencję pilota cywilnego. W lutym 1922 zdał egzamin na pilota wojskowego i w październiku został przydzielony do 34 Pułku Lotnictwa. Na skutek ran, odniesionych w wypadku, w styczniu 1923 roku został przeniesiony do rezerwy. Zamieszkał wówczas w Paryżu, gdzie podjął pracę najpierw jako księgowy, a następnie sprzedawca w sklepie motoryzacyjnym, poświęcając czas wolny na pisanie. Monotonia życia szybko znudziła go i pod koniec roku 1924 złożył wymówienie. W roku następnym poznał Jeana Prévosta, który zaproponował wydanie jego utworów.
W kwietniu 1926 na łamach czasopisma literackiego „Le Navine d’Argent” ukazało się opowiadanie „Lotnik”, w którym Antoine wykorzystał swoje doświadczenia pilota. W tym samym roku podjął pracę w Towarzystwie Lotniczym i przewoził pocztę na trasie Tuluza-Casablanca-Dakar. W październiku 1927 roku został przeniesiony do Maroka, gdzie objął stanowisko kierownika poczty na Przylądku Juby. Przez kilka następnych miesięcy organizował akcje ratownicze dla pilotów z rozbitych na Saharze samolotów, współpracował z „Kurierem Południowym” oraz pisał swą pierwszą powieść: „Poczta na Południe”, która ukazała się drukiem w 1929 roku. W marcu 1929 wrócił do Paryża i podpisał z Gastonem Gallienardem kontrakt na siedem powieści.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 

  Dowiedz się więcej