Dulszczyzna

Dulszczyzna – wszelkie negatywne cechy filistra i kołtuna: zakłamanie, obłuda, fałsz. Zespół cech charakteryzujących się przede wszystkim podwójną moralnością: inną dla siebie i swoich najbliższych, inną dla pozostałych ludzi, dbałością o pozory. Dulska myśli tylko o tym, co o niej powiedzą inni ludzie. Jej zasada o praniu brudów w domu to filisterska pseudomoralność i efekt kierowania się w życiu prawidłami drobnomieszczańskimi. A te właśnie wyśmiewa Zapolska.



Autorka sama nazwała swój utwór tragifarsą, z takim podtytułem był grywany. Faktycznie, sceny poważne sąsiadują tu z farsowymi. Hanka i Lokatorka są w niewesołym położeniu. Zbyszek tak naprawdę nie wie, jak się zachować. Mela, tak różna od reszty rodziny, źle się czuje w domu, obumiera duchowo. Nie ma się z czego śmiać. A jednak na dobrych przedstawieniach widzowie się śmieją. Śmiał się też dyrektor lwowskiego teatru, gdy czytał utwór, śmiali się lwowscy krytycy na przestawieniu. Jednak nie jest to śmiech dobrotliwy. Przeciwnie, jest okrutny, bo demaskuje i napiętnuje. Znów widzimy stosunek autorki do portretowanej warstwy.

  Dowiedz się więcej